MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar ... vdl vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/07/2012 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA 08/05/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
(M)
-2-
2013/13081 -2014/7413

KARŞI OY YAZISI

Mahkemece, davacının ilk defa 2008 yılında kan bağışında bulunduğu, şüpheli durum olmasına rağmen ileri tetkike çağrılmadığı, en son 04/06/2012"de kan bağışında bulunduğu ve fakat bağışın kabul edilmediği, ileri tetkik için çağrıldığı, 07/06/2012"de HIV şüphesinin negatif olduğunun bildirildiği; dolayısıyla sonucun gecikmesinden ötürü davacının manevi zararının oluştuğu gerekçesiyle manevi tazminat takdir edilmiştir.
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri ve bilinçsizleri; öte yandan acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar, manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (TMK 24), isme saldırı (TMK 26), nişan bozulması (TMK 121), evlenmenin feshi (TMK158), bedensel zarar ve ölüme neden olma (BK 47) durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir (BK 49). Bunlardan TMK’nın 24. maddesi ile BK’nın 49. maddesi daha kapsamlıdır. TMK’nun 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir durumun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; TMK 26, 174, 287); bunların dışında BK’nun 49. maddesi uygulanır.
TMK’nın 24. ve BK’nın 49. maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir. Tekniğin gelişimi ve yaşam koşullarına göre belirlenmiş varlıklar, açıklanan olgularla çevrelendirildiğinde, davaya konu olayın bu çerçeve dışında kalması durumunda manevi tazminat isteği reddedilmelidir.
Somut olayda, davacı askerlik görevini yaparken 2008 yılında kan bağışında bulunmuş, HIV virüsü şüphesi kayda alınmış, fakat kendisine bilgi verilmemiş, 2012"de tekrar kan bağışında bulunmak isteyince durum açıklanmış, ileri tetkikte de virüsün olmadığı tespit edilmiştir. 2012 yılında yapılan bağışta ileri tetkiklerin birkaç gün sürmesi tabiidir. 2008 yılından 2012 yılına kadar geçen sürede de davacının şüpheden haberi olmadığı gibi meydana gelmiş her hangi bir zarar da yoktur.
Yerel mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek manevi tazminat isteminin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerektiği kanaatindeyim.
Bu yüzden çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.08/05/2014