3. Hukuk Dairesi 2013/18448 E. , 2014/2859 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : MERSİN 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/10/2012
NUMARASI : 2012/980-2012/340
Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; elektrik bedeli alacağının tahsili için yapılan icra takibine, davalının haksız itiraz ettiğini ileri sürerek; itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, 8.789,02 TL yönünden itirazın iptaline, takibin devamına, asıl alacak miktarı üzerinden %40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine; Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin, 05.07.2007 gün ve 2007/1805 E. -2007/7095 K. sayılı ilamı ile "1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin mesken aboneliği ile ilgili hükme yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2) Ticarethane abonelikleriyle ilgili talep yönünden davalının 4077 sayılı Yasa"nın 4822 sayılı Yasa ile değişik 3/e maddesinde tanımlanan tüketici kapsamında kabul edilemeyeceği gözetilerek davanın bu kısmı yönünden genel mahkemelerin görevli olması nedeniyle tefrik ve görevsizlik kararı verilmesi gerekirken bu yönler gözden kaçırılarak yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir, gerekçesiyle" mahkeme kararı bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak, Ticarethane aboneliği ile ilgili olarak davalı aleyhinde açılan davada, mahkemenin görevsizliği ile dosyanın görevli Mersin Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, hüküm Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin 21.05.2012 gün ve 2012/669 E. - 2012/8537 K. sayılı ilamı ile onanmak suretiyle, 20.07.2012 tarihinde kesinleşmiştir.
Bu kez, Mersin 4.Asliye Hukuk Mahkemesi esasına kaydolunan dava dosyası hakkında, tensiple birlikte; "Açılan davanın Türk Ticaret Kanununun 4, 5, 21.maddeleri uyarınca ticari işyeri aboneliğinden kaynaklanan alacak davası olduğu, davanın da ticari dava olup, mahkememizin görev alanında olmadığı, davaya bakmaya Asliye Ticaret Mahkemesinin görevli olduğu, görev hususu da resen davanın her aşamasında mahkemece gözetilmesi gerektiğinden ve bu husus dava şartı olduğundan, daha fazla süre kaybına sebebiyet verilmemesi, boşyere masraf yapılmaması amaçlı olarak, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu mahkememizin görevsizliğine, dosyanın görevli Mersin Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine dair aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir, gerekçesiyle" mahkemenin görevsizliği cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
6335 sayılı Türk Ticaret Kanunu ile Türk Ticaret Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 38.maddesiyle, 6102 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 9.maddesinde; "Bu kanunun göreve ilişkin hükümleri, bu kanun yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış olan davalarda uygulanmaz. Bu davalar, açıldıkları tarihteki yürürlükte bulunan Kanun hükümlerine tabidir." düzenlemesine yer verilmiştir.
İş bu davanın, açılma tarihi; 05.05.2006 tarihidir. Davanın açıldığı tarihteki geçerli usul hükmüne göre, iş bölümü itirazı söz konusu olup, Görevli Mahkemenin Mersin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğuna dair, mahkeme kararı da Yargıtay"ca onanmak suretiyle kesinleşmiştir. O halde, mahkemece, davanın esasına girilerek, işin esasının incelenmesi ve sonucu dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkemenin görevsizliği cihetine gidilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, hükmün bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.