MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından; katılan ..."a yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından; mağdur ..."ya yönelik hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından; mağdur ..."a yönelik hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından; sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
Sanık ... müdafiinin yokluğunda verilen kararın, sanık müdafii Av. ..."ın 16.01.2011 tarihli vekaletnamede belirtilen ve bilinen en son adresi olan ""..."" adresi yerine, farklı bir adrese yapılan ve bizzat sanık müdafiinin imzasına tebliğ edilmeyen tebligatın usulsüz olduğu belirlenerek ve sanık müdafii tarafından 13.05.2014 tarihinde verilen dilekçe ile yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Sanık ... hakkında mağdur ..."a yönelik mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılabilir.
Sanık ... hakkında mağdur ... ve mağdur ..."a yönelik eylemleri nedeni ile hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 Esas ve 2013/106 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlamasının tek başına yeterli olmadığı, failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyiniyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlamasının yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötüniyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerekir. Sanık ..."ın her ne kadar mağdur ..."a ait iş yerinden çaldığı eşyanın bir kısmını diğer sanık ..."ya sattığını söyleyip yer gösterme suretiyle bir kısım eşyanın müştekiye iadesini sağladığını anlaşılsa da, sanık ..."ın kötüniyetli sanık ..."dan suça konu eşyanın satılması neticesinde elde ettiği parayı kazanç müsaderesine konu olmak üzere adli makamlara teslim etmesi gerekirken, teslim ettiğine dair dosyada bir bilginin bulunmaması nedeniyle sanık ... hakkında, mağdur ..."a karşı hırsızlık suçundan şartları oluşmadığı halde etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini ve ayrıca 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık ..."ın adli sicil kaydına ve getirtilen ilamlarına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin İstanbul 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/07/2007 kesinleşme tarihli, 15/06/2014 tarihinde infaz edilen 2005/678 Esas ve 2006/52 Karar sayılı ilamına konu nitelikli hırsızlık suçundan hükmedilen 3 yıl hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2010 tarihinde infaz edilen, 2005/921 Esas ve 2006/1075 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerekirken, yargılama giderlerinin sanıklardan eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 324 ve 325. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına yönelik bölülerin çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi; ayrıca hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "neden oldukları yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı tahsili ile Devlet Hazinesine gelir olarak kaydedilmesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASI,
II-Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
1-Sanık ..."ın, katılan ... ve ortağı..."na ait ""..."" isimli iş yerinin açık olan mutfak PVC penceresinden içeriye girerek içeriden bir takım eşyayı çaldığı olayda, 17.01.2012 tarihli görgü tespit tutanağında, suça konu iş yerinin kapısı üzerinde herhangi bir zorlama izinin bulunmadığı, PVC pencere camının açık olduğunun belirtildiği, katılan ... ve ortağı olan ..."nun alınan beyanlarında da zarar gören herhangi bir eşyanın olduğuna dair bir bilginin bulunmaması karşısında, sanığın katılana ve ortağına karşı atılı suçu işlediğine dair kanıtların nelerden ibaret olduğu karar yerinde gösterilmeden, mala zarar verme suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerekirken, yargılama giderlerinin sanıklardan eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 324 ve 325. maddelerine aykırı davranılması,
4-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen ilamlarına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin İstanbul 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/07/2007 kesinleşme tarihli, 15/06/2014 tarihinde infaz edilen 2005/678 Esas ve 2006/52 Karar sayılı ilamına konu nitelikli hırsızlık suçundan hükmedilen 3 yıl hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2010 tarihinde infaz edilen, 2005/921 Esas ve 2006/1075 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 09.10.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.