MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/02/2016 tarih ve 2015/90-2016/150 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosyanın incelenmesinde duruşma için gerekli tebligat giderinin yatırılmamış olması nedeniyle 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... grubunun acentesi olduğunu, acentelik ilişkisinden doğan alacakların davalıya fatura edildiğini ve davalı tarafından bir kısmının ödendiğini, ancak icra takibine konu faturaların keyfi olarak ödenmediğini, ödeme emrine itiraz edildiğini, davalının faturalara süresinde itiraz etmediğini, ödeme emrine yapılan itirazın haksız ve kötü niyetli olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile davalının %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı şirket arasında herhangi bir yazılı veya sözlü ilişki bulunmadığını, davacının müvekkilinden aldığı herhangi bir mal veya hizmetin bulunmadığını, davanın öncelikle husumet yokluğu nedeniyle reddinin gerektiğini, ödenmesi istenen faturalar ile ilgili müvekkili şirkete verilen bir hizmet olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında yazılı bir komisyon anlaşması olmasa da yıllardır devam eden bir ticari ilişkinin bulunduğu, davacı tarafından düzenlenen faturaların hiçbirine davalı tarafından itiraz edilmeyip defterlerine işlendiği, HMK 222 maddesi uyarınca davalının aleyhine delil olma vasfında olan ticari defterlerindeki kayıtlar doğrultusunda davacının davalıdan 86.365,48 TL asıl alacağının bulunduğu, işlemiş faize ilişkin kısımdan feragat edildiği gerekçesiyle davalının itirazının kısmen iptaline, takibin 86.365,68 TL asıl alacağa takip tarihinden itibaren işletilecek avans faiziyle birlikte devamına, fazlaya ilişkin talebin feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4.571,64 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 29/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.