MAHKEMESİ : GAZİOSMANPAŞA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/06/2013
NUMARASI : 2011/428-2013/595

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; tarafların 26.12.2003 tarihinde kesinleşen karar ile boşandıklarını, boşanma davasında kendisi için hükmedilen 100 TL yoksulluk nafakası ile müşterek çocuk lehine hükmedilen 75 TL iştirak nafakasının yetersiz kaldığını iddia ederek, yoksulluk nafakasının 800 TL"ye, iştirak nafakasının ise 700 TL"ye arttırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile yoksulluk nafakasının arttırımı talebi yönünden davanın reddini, iştirak nafakasının ise muhik miktarda arttırılmasını dilemiş, karşı davada ise; evlilik sırasında ve daha sonra davalının beyin ameliyatı geçirdiğini, bu ameliyatlar sonucu çalışma gücünün bulunmadığının değerlendirilerek emekliliğe sevkine karar verildiğini, dava tarihinde henüz yasal süresi dolmadığından emeklilik maaşının bağlanmadığını tüm bu nedenlerle zaruret haline düştüğünü, bunun yanında davacının da düzenli bir işi ve geliri bulunduğunu iddia ederek yoksulluk nafakasının kaldırılmasını talep etmiştir.
Mahkemece; davacı-karşı davalı kadının yoksulluk nafakası arttırımına ilişkin davasının reddine, davalı-karşı davacı kocanın yoksulluk nafakası kaldırılmasına ilişkin davasının reddine, davacı-karşı davalı kadının iştirak nafakası arttırımına ilişkin davasının kısmen kabülü ile, müşterek çocuk için daha evvel belirlenen aylık 75,00 TL iştirak nafakasının 525,00 TL arttırılarak, toplam aylık 600,00 TL yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; davacı kadının özel bir işyerinde sekreter olarak çalıştığı, aylık 837 TL civarı gelirinin olduğu, kirada oturduğu ve aylık 450 TL kira bedeli ödediği, davalının ise Hava Kuvvetleri Komutanlığı"nda Binbaşı iken 07.12.2011 tarihinde emekliliğe sevk edildiği, 15.10.2011 tarihinde aldığı son maaşının 2.717,46 TL olduğu, Ordu Yardımlaşma Kurumu tarafından alacağı 85.831,84 TL emeklilik yardımının, 2/4"ü olan 42.915,92 TL ile kurum emekli maaş sistemine katıldığı, kalan 42.915,92 TL"nin Aralık 2011"de ATM hesabına havale edildiği emekli maaş sisteminden her 3 ayda bir 82.71 TL maaş aldığı, babasına ait evde ikamet ettiği, müşterek çocuğun ise 12 yaşında olup 7.sınıf öğrencisi olduğu ve dershaneye gittiği anlaşılmaktadır.
Tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, çocuğun ihtiyaçlarına ve günün ekonomik koşullarına göre, mahkemece takdir edilen 600 TL iştirak nafakası yüksektir.
O halde, davacı annenin de katkısı dikkate alınarak, davalı babayı ödemede zorlamayacak, onu zarurete düşürmeyecek şekilde, TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine göre uygun bir nafakaya hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.