MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 5. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2013/68-2013/660

Taraflar arasında görülen hizmet sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davacının 22.11.2011 tarihinde İhale Kanunu kapsamında davalı ile personel ve öğrenci yemek hizmetleri için sözleşme imzaladığını, davalının 17.01.2013 tarihinde davacıya tebliğ edilen yazı ile soruşturma raporuna istinaden oluşan 153.180,54 TL kamu zararına müvekkil şirketin neden olmasından dolayı hakediş miktarı 129.331,25 TL kesildiğini, kalan kısmın daha sonra kesileceğinin bildirildiğini, soruşturma raporuna konu olayın müvekkil şirketle ilgisi olmadığını, "öğrenci yemek kartlarının turnikelerden birden çok kez okutulması, bir kartla birden çok öğrenci geçişi olması" nedeniyle kamu zararı oluşmuş ise bulunla müvekkil şirketin ilgisi bulunmadığını belirterek, haksız ve yasaya aykırı olarak hakedişlerinde kesilen 129.331,25 TL"nin kesinti tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında; davanın idari yargıda görülmesi gerektiğini, görev yönünden reddini dilemiştir. Ayrıca, teknik şartnameye (16.md) göre, fiş satımı ve kart dolumu işlemlerini idarenin görevlendireceği personelin yaptığını, bu personelin aynı zamanda turnike geçişlerini kontrol etmesi mümkün olmadığından, turnike geçişi kontrollerinin davacı firma elemanlarınca yapıldığını, öğrenci kartlarının birden çok kez turnikelere vurulduğunu, dolayısıyla yemek yenilmediği halde idarece yüklenici firmaya ödemede bulunulduğunu, 7 ayrı yemekhanede bu çeşit usulsüzlüklerle idarenin zarara uğratıldığını, bu nedenle hakedişlerden kesinti yapıldığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; soruşturma raporuna istinaden davacının hakedişlerinden kesilen 129.331,25 TL"nin hukuki dayanağı bulunmadığı zira, davacı şirketin sadece davalı kuruma yemek temini sağladığı dolayısıyla davalı kurumun, davacı şirketin hakedişinden kesmiş olduğu 129.331,25 TL kesintinin sebepsiz zenginleşme hükümleri uyarınca davalıdan tahsili gerektiği belirtilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmektedir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, somut olayda; davacının üstlendiği yemek hizmeti verilirken, davalı idare yemekhanelerinde (7 ayrı yerde) aynı kartla birden çok geçiş olması nedeniyle gerçekleşen zarara ilişkin soruşturma raporu doğrultusunda idarece, davacı hakedişlerinden (bu zarara sebep olduğundan) kesinti yapılmıştır.
T araflar arasındaki sözleşmenin eki olan Teknik Şartnamenin 16.maddesinde; "Fiş satımı: Öğrencilere elektronik ortamda haftalık ve günlük yemek kontrolleri 7 ayrı yerde idarenin belirleyeceği 1"er personel satacaktır" şeklinde düzenleme mevcuttur.
Davacı, turnike geçişlerinin idare personelince yapıldığını iddia etmiş, davalı ise yüklenici firma elemanlarının bu işi yaptıklarını savunmuştur.
Bu durum karşısında mahkemece yapılacak iş; taraflar arasındaki sözleşme, sözleşmenin eki olan teknik şartname ve soruşturma raporu da incelenmek suretiyle bilirkişi raporu alınarak, turnike geçişlerini kimin kontrol ettiği, bu hususun da denetiminin ne şekilde gerçekleştirildiği açıklığa kavuşturularak, oluşan kamu zararına kimlerin yol açtığı belirlenmek suretiyle hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bundan ayrı olarak; 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanununun 56/b maddesi uyarınca Üniversiteler harçtan muaf olup, mahkemece, bakiye karar ve ilam harcının davalıya yükletilmesi de doğru değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.