İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/852 Esas 2020/2586 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/852
Karar No: 2020/2586
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/852 Esas 2020/2586 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında, sanık müdafiinin yokluğunda verilen hüküm sanığa yanlış şekilde tebliğ edilmiş ve temyiz süresi 15 gün olarak belirtilmiş ancak bu süre 1 hafta olduğundan yanıltıcı ifade kullanılmıştır. Sanık hakkında TCK'nın 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son ve 29. maddeleri uyarınca \"3 yıl 1 ay 15 gün\" hapis cezası verilmiş ancak hesap hatası yapılarak \"2 yıl 13 ay\" ceza tayin edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı hüküm bozulmuş ve TCK'nın 62. maddesi uyarınca verilen ceza \"1/6\" oranında indirim yapılarak \"3 yıl 1 ay 15 gün\" olarak belirlenmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır: 1412 sayılı CMUK'un 310, 321 ve 322. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi ve TCK'nın 29, 62, 86/1, 86/3-e ve 87/1-d maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2020/852 E. , 2020/2586 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesine göre bir hafta olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilmesi suretiyle yanıltıcı ifade kullanıldığı gibi Av. ..."ın sanık müdafi olarak görev yaptığı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 11. maddesi uyarınca vekille takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılmasının zorunlu olduğu, sanık ve sanık müdafinin yokluğunda verilen hükmün sanık müdafi yerine sanığa tebliğ edilmesi usulsüz olup, sanık müdafinin öğrenme üzerine 11.07.2019 tarihli dilekçe verdiği anlaşılmakla, eski hale getirme talebinin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son ve 29. maddeleri uyarınca hükmolunan "3 yıl 9 ay" hapis cezasından TCK"nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapılırken "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak "2 yıl 13 ay" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin, katılan vekilinin, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının TCK’nin 62. maddesi ile ilgili kısmındaki “2 yıl 13 ay” ibaresinin çıkartılması yerine “3 yıl 1 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.