MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık . ile aynı davada yargılanan ve hakkında verilen beraat kararı temyiz edilmeksizin kesinleşen suça sürüklenen çocuk . 18 yaşından küçük olması karşısında, yargılamanın kapalı oturumlarda gerçekleştirilmesi ve hükmün de kapalı oturumda tefhim edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde 22.01.2014 tarihli 6. celsenin ve hükmün tefhim edildiği 21.02.2014 tarihli 7. celsenin açık yapılması ve hükmün de açık duruşmada tefhim edilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 185. maddesine aykırı davranılması, telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Sanık. hakkında mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde;
A) Oluşa, dosya içeriğine ve mahkemenin gerekçesine göre, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, aksi görüşle bozma öneren tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
B) Sanığın, interkostal arter ve diyafram yaralanmaları ile her ikisi de ayrı ayrı hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde batın ve göğüs bölgelerinden mağduru iki bıçak darbesiyle yaraladığı olayda; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında
meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek üst sınıra yakın bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 10 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafilerinin meşru savunmaya, suç niteliğine, teşdide, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 11/04/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.