MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/12/2015 tarih ve 2014/439-2015/333 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, internet siteleri aracılığıyla oyun hizmetleri sunan müvekkilinin sektörde dünya çapında yüksek tanınmışlığa sahip olduğunu, dünyanın bir çok ülkesinde tescilli olan “A10.com” ibaresinin Türkiye"de de tescili için yapılan 2012/22673 sayılı marka başvurularının davalı şirketin "..." ibareli markalarına dayanarak yaptığı itiraz üzerine TPE YİDK"ce davalı şirketin iki markası benzer görülmekle nihai olarak reddedildiğini, ancak markanın pek çok ülkede tescilli olduğunu, taraf markaları arasında karıştırılmaya sebep olacak bir benzerlik bulunmadığını, şekil unsurlarının farklı olduğunu, taraf markalarının kapsamında yer alan mal ve hizmetlerin örtüşmediğini, “A” harfini, “1” veya “0” sayılarını içeren pek çok markanın bulunduğunu, bu harf ve sayıların tek kişinin tekeline verilemeyeceğini, markaların kapsamındaki mal ve hizmetlerin farklı amaçlara hizmet ettiğini, ikame olanağının bulunmadığını, hedeflenen tüketici kitlesinin farklı olduğunu ileri sürerek 2014-M-11215 sayılı YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, taraf markaları arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu, tescili talep edilen markanın kapsadığı mal ve hizmetlerin redde mesnet markaların kapsamında da yer aldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin "www.a101.com.tr" internet adresini de kullandığını, A101 markasının tanınmış marka vasfını taşıdığını, koruma kapsamının belirlenmesinde bunun özellikle dikkate alınması gerektiğini, davacının markasında ayırıcı vasfın bulunmadığını, başvuruya konu işaretin müvekkilinin markası ile aynı ve ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, seri marka algısı vereceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, çekişmeli mal ve hizmetlerin benzer oldukları gibi markaların da işitsel, kavramsal, görsel olarak ve genel izlenim itibariyle karıştırma riski bulunacak derecede birbirlerine benzedikleri, bu nedenle taraf markaları arasında iltibas oluştuğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, TPE YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davacının 2012/22673 sayılı marka başvurusu ile davalı adına tescilli 2008/67187 ve 2010/33661 sayılı markalar arasında 556 sayılı KHK"nin 8/1-b. bendi anlamında iltibas tehlikesi bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi kapsamında bir iltibastan söz edilebilmesi için, tescilli veya önceden tescil başvurusunda bulunulmuş bir markanın aynısının veya benzerinin aynı ya da benzer mal/hizmetler için tescil ettirilmek istenmesi ve markanın halk tarafından karıştırılma tehlikesine yol açılması ihtimalinin bulunması gerekmektedir. Tarafların markalarını oluşturan işaretlerin görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzer olduğu kabul edilmiş ise de, davacıya ait başvuru konusu 2012/22673 sayılı “A10.com” ibareli işaretin kapsadığı 9. ve 41. sınıf mal ve hizmetlerin kullanıcılarının dikkatli ve seçici kişilerden oluştuğu dikkate alındığında markalar arasında 556 sayılı KHK"nin 8/1-b bendi anlamında iltibas tehlikesine yol açılacak derecede benzerlikten söz edilemeyeceği halde mahkemece aksine düşüncelerle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 04/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.