MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18/02/2016 tarih ve 2015/207-2016/125 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankaya 04.01.2010 tarihinde yatırdığı 7.530 TL ile Mart ayında yatırdığı 3.000 TL"nin hesapta olmadığının görüldüğünü, bu tutarların banka personeli tarafından çekildiğinin anlaşıldığını, yine müvekkilinin kredi hesabından usulsüz kredi çekildiğini, cebri icra tehdidiyle kredinin 1.135 TL olarak müvekkilinden tahsil edildiğini, ileri sürerek 7.530 TL"nin 04.01.2010, 3.000 TL"nin 30.03.2010, 1.135 TL"nin 17.06.2010 tarihinden itibaren işleyecek kısa vadeli ticari kredilere uygulanan en yüksek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının, şubedeki karışıklıktan yararlanmaya çalıştığını, bankaya müracaatında 7.520 TL dışında bir mutabakatsızlığının olmadığını belirttiği halde davada daha fazla para talep ettiğini, davaya konu dekontlardaki imzaların davacıya ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davalı tarafından düzenlenen 7.520 TL tutarındaki ödeme dekontunda para küpür dökümünün bulunmadığı, banka müfettişinin raporundaki ifadeler de gözetildiğinde bu paranın davacıya ödenmediği kanısına varıldığı, 1.135 TL kredi geri ödemesinin yerinde olduğu, 3.000 TL tutarındaki kısım için dosyada herhangi bir belgeye rastlanmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 7.520 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek kısa vadeli ticari kredilere uygulanan en yüksek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 313,69 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.