MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17/11/2015 tarih ve 2014/412-2015/305 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının dava dışı ... ile birlikte ... Temizlik Otelcilik Turizm Seyahat İnşaat Taahhüt Tekstil Kuyumculuk Emlakçılık Gıda Su Ürünleri İthalat İhracat San. ve Tic. Ltd. Şti"yi kurduklarını, şirkete ilk beş yıl için ortaklardan davalı ile dava dışı diğer ortağın şirket müdürü olarak atandığını, müvekkili tarafından sermaye borcunun tamamının ödendiğini, davalının şirketin kuruluşundan bir süre sonra şirketin paraya ihtiyacı olduğunu söyleyerek müvekkilinden farklı tarihlerde, farklı miktarlarda parayı elden aldığını ve karşılığında makbuz verdiğini, müvekkili tarafından yapılan ödemeler şirket için yapılmış ise de bu ödemelerinin davalı tarafından şirket muhasebesine dahil edilmeyip, kendi nam ve hesabına kullanılarak harcandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 25.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek bankaların uyguladığı en yüksek faizle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ödeme makbuzlarından bir kısmına yönelik imza itirazında bulunduklarını, müvekkiline gönderilen paraların şirket için harcandığını, makbuzların yaptırılan tercümesini kabul etmediklerini, müvekkilinin şirketten alacaklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak tüm dosya kapsamına göre; davacının davalıya 5.000 Euro"luk ödeme makbuzu dikkate alınmaksızın toplamda 58.750 Euro"yu geri isteme hakkının bulunduğu, dava tarihindeki karşılığının 131.588.25 TL olduğu, şirket için yapılması mümkün görülmeyen harcamaların toplamının 30.773,12 TL olduğu, şirket için davacının kendi hissesi oranında harcanan 25.697,88 TL"nin mahsup edilmesi sonucu 105.890,37 TL"yi davalıdan geri isteyebileceği gerekçesiyle 105.890,37 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyen mevduat faizinin değişen oranları ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, davacının, ortağı olduğu limited şirketin ihtiyaçlarına harcanmak üzere davalı şirket müdürüne gönderdiği paraların davalı tarafından şirkete harcanmayarak kendi ihtiyaçlarında kullanıldığı iddiası ile alacak istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece davalı şirket için kullanıldığı belirlenen 76.939,78 TL"nin davacının 1/3 hissesine düşen 25.697,88 TL"nin davacının, davalıya göndermiş olduğu paralardan mahsubu ile bakiye tutarın davalıdan tahsiline karar verildiği, ancak yukarıda da vurgulandığı üzere davacı talebinin davalıya gönderdiği paraların şirket için harcamaları dışındaki bölümüne ilişkin olduğu, mahkemece davacının davalıya gönderdiği paralardan, şirket için harcandığı kabul edilen ve bu kabule göre de davacı tarafından temyiz edilmeyen kısım indirilmek suretiyle bakiye tutarın davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın davalı yararına bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 04/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.