MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/11/2017 tarih ve 2017/83 E. - 2017/535 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne-esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/12/2018 tarih ve 2018/617 E. - 2018/1315 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı şirketin 2015/89429 sayılı “BİTİYON” ibareli marka başvurusuna müvekkili şirketin 124351 sayılı "BİTİRON" ibareli markası ile benzerlik, tanınmışlık, önceye dayalı kullanım, kötüniyet iddiasına dayalı itirazın davalı kurum Markalar Dairesi tarafından benzerlik nedenine dayalı olarak kısmen kabul edildiğini, kısmen kabul kararına itirazın ise YİDK tarafından reddedildiğini, markaların aynıyete yakın derecede benzer olduğu gibi emtia sınıfları bakımından da dağıtım kanallarının aynı olması sebebiyle benzerlik olduğunu, davacının markasını tanınmış hale getirdiğini ileri sürerek YİDK’nın 2017-M-457 sayılı kararının iptali ile 2015/89429 sayılı “BİTİYON” marka başvurusunun 05. sınıfın tümünde reddine, tescili halinde markanın 05. sınıfın tümü yönünden hükümsüzlüğü ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Şirket vekili; markaya konu ürünlerin farklı amaçlarla satıldığını, farklı raflarda satışa arz edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı TPMK vekili; müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davalı markasının herhangi bir dilde bir anlam taşımayan “BİTİYON” kelimesinden oluştuğu, davacının markasının ise yine herhangi bir dilde bir anlam taşımayan “BİTİRON” kelimesinden oluştuğu, markaların birbirlerine yakın olduğu, ortalama tüketici nezdinde taraf markalarının karıştırılacağı, emtia sınıflarının bir kısmında benzerlik oluştuğu, tanınmışlık şartlarının ise oluşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, TPMK YİDK"nun 2017-M-457 sayılı kararının 5. sınıfta yer alan "insan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal ürünler, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal reaktif maddeler, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kullanıma uygun diyetetik maddeler, diyet takviyeleri, gıda (besin) takviyeleri, zayıflama amaçlı tıbbi müstahzarlar, tıbbi amaçlı bitkiler ve tıbbi amaçlı bitkisel içecekler, dezenfektanlar, antiseptikler (mikrop öldürücüler), tıbbi amaçlı deterjanlar" yönünden kısmen iptaline, 2015/89429 sayılı markanın 5. sınıfta kabul edilen sınıflar yönünden hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili ile davalı TPMK vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; taraf markalarının benzer ve emtia sınıflarının da benzer olması nedeniyle kararın hukuka uygun olduğu ancak davacı tarafça başvuruya yapılan itiraz üzerine, 5.1. sınıfta bulunan "İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal ürünler, tıbbi ve veterinerlik amaçlı kimyasal reaktif maddeler" emtiasının davalı kurum tarafından başvurudan çıkarılması nedeniyle bu emtia sınıfı yönünden davanın kabulüne karar verilmesinin isabetli olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili ile davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ve davalı TPMK vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı TPMK"dan ayrı ayrı alınmasına, 06/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.