MAHKEMESİ : İZMİR 8. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/04/2012
NUMARASI : 2011/956-2012/553

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, davalı ile arasında imzalanan sözleşme gereği davalının 990013...... abone numarası ile 0554 748...., 0554 748 9.., 0554 74......, 0555 407...., 0555 407...., 0555 407 ....., 0555 407 ....., 0555 407 ...., 0554 74...., 0554 748 9... numaralı 10 adet GSM hattını aldığını, davalının 0554 74..... numaralı hattını 03/08/2009-04/08/2009 tarihleri aralığında FCT cihazından kullandığını, faturaya aylık ücretler ve vergiler dışında, vergiye tabi olmayan diğer ücretler adı altında FCT kullanım ceza bedeli FHBS yansıtıldığı, FCT cihazlarının mesleki ve ticari işler için tahsisi edildiğini, sözleşmede davalının tarifesinin FCT cihazında kullanılmasının cezai şartının bulunduğunu, davalı tarafça 23/09/2009 son ödeme tarihili 1.651,04 TL fatura bedelinin ödenmemesi üzerine İzmir 20. İcra Müdürlüğünün 2010/1200 sayılı dosyası ile icra takibi başlattıklarını, borçlunun borca, faize ve ferilerine itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, davalının itirazının iptali ile % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, FCT cihazı kullanımı nedeni ile kesilen cezanın hakkaniyete ve hukuka aykırı olduğunu, müvekkilinin işleri hızlandırmak adına, ticari olmayan bir biçimde bu cihazı kullandığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında düzenlenen 07.10.2008 tarihli tüm iş ofis tarifeli taahhütnamede abonenin FCT cihazı kullanmasının cezai şarta tabi tutulduğu, taraflar arasındaki kararlaştırmanın geçerli olduğu, davalının sıfatına göre cezai şarttan indirim yapılmasının gerekmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
HMK 266. hükmüne göre, çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren konularda bilirkişi oy ve görüşünün alınması zorunludur. Genel hayat tecrübesi ve kültürünün sonucu olarak herkes gibi hakimin de bildiği konularda bilirkişi dinlenmesine karar verilemeyeceği gibi, hakimlik mesleğinin gereği olarak hakimin hukuki bilgisi ile çözümleyebileceği konularda da bilirkişi dinlenemez. Her halde seçilecek bilirkişinin mesleği itibarıyla konunun uzmanı olması gerekir.
Somut olaya gelince; yargılama sırasında bilgisine başvurulan hukukçu bilirkişi tarafından düzenlenen rapor doğrultusunda karar verilmiştir. Rapor düzenleyen bilirkişinin telefon aboneliğinden kaynaklanan dava konusunda uzman olmadığı bu nedenle bilirkişi olarak dinlenemeyeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, mahkemece dava dosyasının telefon aboneliğinden kaynaklanan dava konusunda uzman olan mühendis bir bilirkişiye verilerek, denetime elverişli rapor düzenlettirilmesi gerekirken, konusunda uzman olmayan bilirkişiden alınan yetersiz rapor doğrultusunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.