Bursa Ceza Kararları - Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/2922 Esas 2021/1176 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2922
Karar No: 2021/1176
Karar Tarihi: 15.02.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/2922 Esas 2021/1176 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi, çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm giyen sanığın Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesi'ndeki mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak bu kararın kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle temyiz edildiği görüldü. CMK'nın 217. maddesi ve 210. maddesi gereği, tek tanığın duruşmada mutlaka dinlenmesi gerektiği belirlendi. Bu nedenle, mağdurenin detaylı ifadesi alınmadan sadece çocuk izlem merkezindeki ifadesine dayanarak hüküm verilmesi kabul edilemez. Bu durumda, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunun esasen reddedilmesi yerine düzeltilerek reddedilmesi gerektiği sonucuna vardı. CMK'nın 302/2-4. maddesi gereği, bu kararın bozulmasına karar verildi ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri CMK'nın 217. ve 210. maddeleridir. CMK'nın 217. maddesi, hakimlerin kararlarını ancak duruşmada getirilmiş ve tartışılmış delillere dayandırabileceğini ve bu delillerin hakimin vicdani kanaatiyle takdir edileceğini belirtirken, CMK'nın 210. maddesi, tek bir tanığın açıklamalarına dayanan delillerin mutlaka duruşmada dinlenmesi gerektiğini belirtiyor.

14. Ceza Dairesi 2020/2922 E. , 2021/1176 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.11.2018 gün ve 2018/140 Esas, 2018/817 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK’nın 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hakim, kararını ancak duruşmaya getirtilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hakimin vicdani kanaatiyle serbestçe takdir edilir.” ve aynı Kanunun 210. maddesinin birinci fıkrasında ise "olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçmez" hükümlerine yer verilmiş olup bu kapsamda ilk derece mahkemesince aynı zamanda olayın tek tanığı konumunda bulunan mağdurenin duruşmaya getirtilerek iddiaya konu olaya ilişkin detaylı ifadesi alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken çocuk izlem merkezinde alınan ifadesinin okunmasıyla yetinilmek suetiyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi karşısında anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden,İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 30.04.2019 gün, 2019/956 Esas, 2019/654 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik esası incelenmeyen hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine,kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.