MAHKEMESİ : GÖLCÜK 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2013/311-2013/611

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile; davalının Yıldızlar Suüstü Eğitim Merkezi Komutanlığı emrinde askeri personel olarak çalıştığını, Türk Silahlı Kuvvetleri Yan Ödeme Kararnamesi uyarınca davalının aldığı yan ödeme puanının 2010 Eylül-2011 Haziran dönemlerinde sehven fazla hesaplandığını belirterek, fazla ödenen 3.036,58 TL"nin 15/01/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile; yan ödeme puanının davacı tarafça yanlış hesaplandığını, davacının kendi kusuruna dayanarak dava açamayacağını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davalıya ödenen meblağın ödenmesinde davalının kusurlu bir davranışı, idareyi yanıltıcı, hataya yöneltici eylemi bulunmadığı, idarenin kendi tasarrufu ile yapılan bu hatalı ödemenin, yanlış idare işlemi ile oluşturulduğu ve iptali için gerekli sürenin geçtiği, bu nedenle yanlış işlemin geriye yürür şekilde geri alınmasının söz konusu olamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen karar, Dairemizin 13.12.2012 gün ve 2012/20822 E- 2012/25772 K.sayılı kararı ile “mevzuata aykırı yapılan hatalı ödemenin iadesi istendiği gözetilerek, alacağın Borçlar Hukukunun sebepsiz iktisap kuralları çerçevesinde istenip istenmeyeceği tartışılarak sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir, gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş ve mahkemece bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama neticesinde verilen kararda, “zenginleşen davalının, zenginleşmeyi iyiniyetli olmaksızın elinden çıkardığı veya elden çıkarırken ileride geri vermek zorunda kalabileceğini hesaba katması gerektiğine ilişkin bir belge veya emare dosyada bulunmadığı” gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Sebepsiz Zenginleşmeyi düzenleyen Borçlar Kanununun 61.maddesinde; “Haklı bir sebep olmaksızın aharın zararına mal iktisap eden kimse, onu iadeye mecburdur. Hususiyle muteber olmayan veya tahakkuk etmemiş bir sebebe yahut vucudu nihayet bulmuş olan bir sebebe müsteniden ahzolunan şeyin iadesi lazımdır” hükmünü içermekte olup, sebepsiz zenginleşme için kötüniyet koşulu aranmamıştır.
BK.nun 63. maddesinde; haksız olarak bir şeyi iktisap eden kimsenin onun istirdadı zamanında elinden çıkmış olduğu miktar nisbetinde red ve iade ile mükellef olmadığı, ancak o şeyi elinde bulunduran kişinin kötü niyetle elden çıkarması ya da elden çıkarırken sonradan iade edeceğini biliyor ise geri vermek zorunda olduğu bildirilmiştir. Kendisine ödeme yapılan kimse bu ödemeden dolayı bir yarar sağlamışsa, bunu elinden çıkmış bir sarfiyat olarak düşünmemek gerekir. Buradaki elden çıkmış olma sözleri yararlanma dışındaki durumları ifade eder. Davalı almış olduğu paranın yararlanma dışında elinden çıkmış olduğunu isbat edememiştir. Hal böyle olunca, dava konusu edilen yersiz ödenen aylık miktarını iade ile mükelleftir.
Bu durumda, mahkemece; davalıya yapılan yersiz ödeme miktarının tespiti ile sonucu dairesinde karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.