MAHKEMESİ : İSKİLİP ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/02/2013
NUMARASI : 2011/126-2013/52

Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davalıya 250 TL yoksulluk nafakası ödediğini ancak davalının başka birisiyle evlenme akdi olmadan karı koca hayatı yaşadığını ileri sürerek, yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalının evlenme akdi olmadan başka birisiyle karı koca hayatı yaşadığı iddiasının doğru olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının evlenme akdi olmadan başka birisiyle karı koca hayatı yaşadığı iddiasının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4721 sayılı Yasa"nın 176/3.maddesine göre; “sözleşme veya hüküm ile kendisine maddi tazminat veya nafaka olarak bir irat tahsis edilmiş eşin yoksulluğunun zail olması, haysiyetsiz hayat sürmesi, bir evlenme akti olmadan fiilen karı koca gibi yaşaması yeniden evlenmesi veya eşlerden birinin ölmesi halinde, aksi taraflarca kararlaştırılmadıkça bu irat kesilir. İrat şeklinde maddi tazminat veya nafakayı gerektiren sebep ortadan kalkar ya da önemli ölçüde azalır veya borçlunun mali gücü önemli ölçüde eksilirse iradın indirilmesine veya kaldırılmasına karar verilebileceği gibi değişen durumlara göre ve hakkaniyet gerektiriyorsa iradın arttırılması da istenebilir.
Somut olayda; davacı vekili, davalının evlenme akdi olmadan başka birisiyle karı koca hayatı yaşadığı gerekçesiyle yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; yaptırılan emniyet araştırmasında düzenlenen tutanakta, “davalının 1,5 yıl önce Çorum"da birisiyle sözlendiği, fakat fiilen birlikte yaşamadıkları, daha sonra ayrıldıkları” belirtilmiştir. Duruşmada dinlenen davalı tanığı İ.. Ü.. "davalı ile aynı işyerinde beraber çalıştıklarını, davalının bir yıl önce astsubay ile evlilik hazırlığı yaptığını, önceki evliliğin resmi olarak neticelenmemesi nedeniyle resmi nikahın yapılmadığını, astsusay ile beraber yaşamak için ev tuttuklarını, 3-4 ay beraber kaldıklarını, evlilik planları gerçekleşmeyince ayrıldıklarını" beyan etmiştir. Duruşmada dinlenen davacı tanıkları Ö.. S.. ve S.. K.."da davalının başka birisiyle evlilik yaptığı yönünde beyanda bulunmuşlardır.
Bu durumda; dosya kapsamına özellikle davalı tanığı İ.. Ü.."ın somut, görgüye dayalı beyanına göre davalının, fiilen başka birisiyle belli bir süre karı koca hayatı yaşadığı hususu sabit olmakla, mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.