MAHKEMESİ : Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
K A R A R

A)Davacı İstemi:
Davacı, davalı işveren tarafından SGK"na 29 koduyla verilen işten ayrılış bildirgesinin iptali ile ödenmeyen Aralık 2014, Ocak 2015 ve 10 günlük Şubat maaşlarının gerçek ücret üzerinden prime esas kazanç tutarının tespitini istemiştir.
B)Davalı Cevabı:
Davalı vekili, davacının fazlaya yönelik ücret iddialarının gerçeği yansıtmadığını, tanıkların ücretlerin tamamının banka hesabından ödendiğini belirttiklerini, davalının 29 koduyla çıkış bildiriminde bulunmasının nedeninin davacının işyeri hesaplarında karışıklığa neden olmasına dayandığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İhbar olunan Kurum vekili, davacı ile davalı işveren arasındaki işten ayrılış bildirgesinin 29 koduyla verilmesine ilişkin ihtilafın tamamen işverenin bildirimine dayandığını, kurum kayıtlarında görülen prime esas kazançların daha fazla olduğunun eşdeğer güçte resmi belgelerle kanıtlanması gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
C)İlk Derece Mahkemesi Kararı:
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, davacının prime esas kazancının gerçek ücretten düşük gösterildiğine yönelik tespit davasının sübut bulmaması nedeniyle reddi ile davacının istifa ederek ayrıldığı anlaşıldığından davalının kod 29 olarak davacının işten çıkışını bildirdiği hususunun gerçek olmadığının tespitine karar verilmiştir.
D) Bölge Adliye Mahkemesi Kararı:
Bölge Adliye Mahkemesince, SGK"ya bildirilen çıkış kodunun düzeltilmesi talebinin işçi ve işveren yönünden iş akdinin feshi nedenleri ve sonuçlarına ilişkin olduğu, SGK tarafından yapılan bir işlem olmayıp İş Kanunu"ndan kaynaklandığı, bu yönüyle davaya bakmakta iş mahkemelerinin görevli olduğundan bahisle bu hususta dava yoluyla tespit istemekte davacının hukuki yararının bulunduğu, davalı işveren tarafından davacının iş yerinde ciddi bir mali karışıklığa sebebiyet verdiği ve hesaplar üzerinde açıklanamayan hareketlerde bulunduğu iddialarının ispatlanamadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru görülmediğinden davalının istinaf başvurusunun HMK.nun 353/1-b.2 maddesi gereğince kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının vekalet ücreti yönünden kaldırılmasına, davacının davasının kısmen kabul kısmen reddi ile, davacının prime esas kazancının gerçek ücretten düşük gösterildiğine yönelik tespit davasının sübut bulmaması nedeniyle reddine, davacının istifa ederek ayrıldığı anlaşılmakla davalının kod 29 olarak davacının işten çıkışını bildirdiği hususunun gerçek olmadığının tespitine ve karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca reddedilen kısım üzerinden hesaplanan 1.980,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi ile ihbar olunan SGK"nun kararı istinaf etme hakkı bulunmadığından istinaf taleplerinin incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
E)Temyiz:
İhbar olunan Kurum vekili, işten çıkış kodlarının hizmet akdinin sona erme şeklinin bildirimi olduğunu, dava konusu uyuşmazlıkta, bildirgelerde yer alan kodların işveren tarafından beyan esasına dayalı bildirildiğinden Kurumca yapılacak bir işlem bulunmadığını belirterek kararı temyiz etmiştir.
F) Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe:
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 11/05/1976 doğumlu, davalı işyerinde yemek dağıtım sorumlusu olarak çalıştığını beyan eden davacı adına davalı işyerinden 30/04/2011-08/12/2014 tarihleri arasında hizmet bildiriminde bulunulduğu, hizmet cetvelinde prime esas kazanç miktarının asgari ücretin iki katı olarak bildirildiği dikkate alındığında Mahkemece primlerin daha yüksek olduğu iddiasının ispatlanamadığından gerçek ücret üzerinden prime esas kazanç tutarının tespiti isteminin reddedildiği, davacının keşide ettiği ... 6. Noterliği’nin 08/12/2014 tarihli ihtarnamesi ile iş akdini feshettiğini davalı işverene bildirdiği, davalı işverenin ise 10/02/2015 tarihinde davacının işten ayrılış bildirgesini Kuruma kod 29 olarak bildirdiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, işveren tarafından Kuruma kod 29 koduyla verilen işten ayrılış bildirgesinin gerçek olup olmadığı hususu, taraflar arasında görülecek işe iade davası veyahut işçilik alacaklarına ilişkin davalarda çözümlenebileceği gibi, 6100 sayılı HMK’nın 106/3 maddesi gereğince eda davası açılmasının mümkün olduğu hallerde tespit davası açılmasında hukuki yararın bulunmadığı gözetilmeksizin, davalı işverenin davacının işten ayrılış bildirgesini Kod 29 koduyla bildirdiği hususunun gerçek olmadığının tespitine karar verilmesi isabetsizdir.
Kaldı ki davanın niteliği itibariyle, işverenin hatalı kod bildirmesi nedeniyle SGK’na ihbar edilen sıfatı ile de olsa husumet yöneltilemeyeceği ortadadır.
Bu durumda yukarıda belirtilen açıklamalar doğrultusunda, davanın tümden reddi gerekirken İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, ihbar olunan SGK vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
G) SONUÇ : Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı 6100 sayılı HMK"nun 373/2. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 28/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.