MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 24/04/2006 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
a)Dava, haksız fiile dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı; davalının, kendisini 15 gün iş ve güçten kalacak şekilde yaraladığını, tedavi gördüğünü, çalışamadığı ve bakıma muhtaç olduğu dönem için maddi kaybının oluştuğunu, aynı zamanda olay nedeniyle manevi üzüntü yaşadığını beyan ederek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı; açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davacının, vücut bütünlüğüne yönelik gerçekleştirilen eylem nedeniyle maddi ve manevi zararının bulunduğu gerekçesi ile talebin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içerisinde yer alan Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulunun 6967 karar sayılı 30/11/2005 tarihli raporunda; davacının, 15 gün iş ve gücüne engel olacak şekilde yaralandığı belirtildiği halde, hesap bilirkişi raporunda, davacının beyanı esas alınarak 15 günden sonra 2 ay daha çalışamayacağı gerekçesiyle tazminat miktarının fazla hesaplanması ve bu raporun hükme esas alınması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
b)Dosya içerisinde yer alıp, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, faiz dahil edilerek maddi tazminat miktarı hesaplanmasına rağmen, kararda bu husus nazara alınmadan yeniden faize hükmedilmesi de doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2/a-b) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA; davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.