Adalet Bakanlığı"nın, 09/10/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."nun mahkûmiyetine ve cezasının ertelenmesine ilişkin İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/12/2014 tarihli ve 2014/618 esas, 2014/409 sayılı kararı ile; erteli cezanın aynen infazına yönelik itirazın reddine ilişkin İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/01/2017 tarihli ve 2017/140 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 19/10/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık hakkında, 16/03/2014 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda, İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 05/06/2014 tarihli ve 2014/455 esas, 2014/557 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
2- Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmesini müteakip Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce tedbirin infazına başlaması için sanığa gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin 05/07/2014 tarihinde tebliğ edildiği,
3- Ancak sanığın Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne müracaat etmemesi üzerine tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığı gerekçesi ile yargılamaya devam edilerek İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18/12/2014 tarihli ve 2014/618 esas, 2014/409 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 51. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin 26/12/2014 tarihinde kesinleştiği,
4- Sanığın denetim süresi içinde 29/01/2015 tarihinde işlediği iddia edilen mala zarar verme ve nitelikli hırsızlık suçundan mahkûmiyetinin kesinleştiğinin ihbar edilmesi üzerine İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/12/2016 tarihli ve 2016/111 esas, 2016/597 sayılı kararı ile erteli hapis cezasının aynen infazına karar verildiği,
5- Hükümlünün bu karara itiraz ettiği ancak İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/01/2017 tarihli ve 2017/140 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 09/01/2017 tarihli kararın kesin nitelikte olması sebebiyle, bu kararı müteakip İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2017 tarihli ve 2016/111 esas, 2016/597 sayılı ek kararı ile bu karara yönelik itirazın reddine dair mercii İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/03/2017 tarihli ve 2017/149 değişik iş sayılı kararının hukuken yok hükmünde bulunduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 05/06/2014 tarihli ve 2014/455 esas, 2014/557 sayılı kararı ile denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve sanığın cezalandırılmasına karar verilebilmesi için, sanığın erteleme süresi zarfında kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi gerektiği, fiilinin ısrar olarak değerlendirilebilmesi için en az 2 kez ihtar yapılmış olması ve usulüne uygun 2 haklı ihtara rağmen davete icabet etmemesi veya başka herhangi bir şekilde haberdar olmasına rağmen ısrarla denetime uymaması gerektiği, sanığa denetimli serbestlik kararının yerine getirilmesi için 10 gün içerisinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurması konusunda çıkarılan tebligatın 05/07/2014 tarihinde bizzat kendisine usulü ile tebliğ edildiği ve sanığa başkaca bir davet yapılmadığı, bu şekliyle sanığın denetim yükümlülüklerine uymamakta ısrar ettiğinin kabul edilemeyeceği, ısrar koşulunun gerçekleşmediği gözetilmeksizin, hükmedilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi ile aynen infaz kararına yönelik itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/12/2014 tarihli ve 2014/618 esas, 2014/409 sayılı kararı ile; İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/01/2017 tarihli ve 2017/140 değişik iş sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Her ne kadar sanık hakkındaki 05/06/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararı 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki haline göre TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca mahkemece hükmedilmiş ise de, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının 6545 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 28/06/2014 tarihinden sonra yapılmış olması karşısında, 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği,
6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde, "Kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi ... hâlinde, hakkında kamu davası açılır. " hükmüne yer verildiği,
Buna göre, somut olayda da bu hükmün uygulanması sonucunda ancak sanığın “kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi” hâlinde yargılamaya devam edilerek bir karar verilmesi gerektiği,
Sanığın kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde kendisine yüklenen yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakla ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, buna rağmen başvuruda bulunmadığı takdirde de sanık hakkında yargılamaya devam edilmesi gerektiği,
Ancak somut olayda, sanığa ikinci kez uyarılı çağrı kağıdı tebliğ edilmeden dolayısı ile "kovuşturma şartı" olan "ısrar koşulu" gerçekleşmeden yargılamaya devam edilmesinin yasaya aykırı olduğu,
Açıklanan nedenlerle, somut olayda, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanığın cezalandırılması isteğiyle açılan davada "kovuşturma şartı" olan "ısrar koşulunun" gerçekleşmediği anlaşıldığından, Mahkeme tarafından CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasının 2. cümlesi gereğince bu şartın gerçekleşmesini beklemek üzere “davanın durmasına” ve denetimli serbestlik dosyasının infazına devam edilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, sanığın mahkûmiyetine ve cezasının ertelenmesine ilişkin İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/12/2014 tarihli ve 2014/618 esas, 2014/409 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebi yerindedir.
Bu nedenle, sanık hakkındaki erteli mahkûmiyet hükmünün bozulmasına karar verilmiş olması karşısında, erteli cezanın aynen infazına ilişkin 27/12/2016 tarihli karara yapılan itirazın reddine ilişkin İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/01/2017 tarihli ve 2017/140 değişik iş sayılı kararına yönelik talebin incelenmesinde hukukî yarar bulunmadığından, bu talep inceleme dışı tutulmuştur.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre;
1- Sanığın mahkûmiyetine ve cezasının ertelenmesine ilişkin İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/12/2014 tarihli ve 2014/618 esas, 2014/409 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
2- Bu aşamada erteli cezanın aynen infazına ilişkin 27/12/2016 tarihli karara yapılan itirazın reddine ilişkin İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 09/01/2017 tarihli ve 2017/140 değişik iş sayılı kararına yönelik talebin incelenmesine yer olmadığına,
3- Bozma nedenine göre hükümlü hakkındaki ilamın infazının DURDURULMASINA, başka suçtan hükümlü veya tutuklu olmadığı takdirde infazının durdurulması hususunda ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına,
12.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.