MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."a yönelik eyleminin sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, o yer Cumhuriyet savcısının eylemin kasten yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın olay günü içinde 8 adet fişek bulunan av tüfeğini alarak aracı ile mağdurun bulunduğu köye gittiği, kahvehanenin önünde görünce yaklaşık 3-4 metre mesafeden çalışır durumdaki arabanın açık camından sandalyede oturmakta olan mağdurun bulunduğu yere doğru bir el ateş ettiği, daha sonra ayağa kalkan mağdurun olduğu bölgeye iki el daha ateş ederek olay yerinden kaçtığı anlaşılan olayda,
a) Sanığın av tüfeğinde 5 fişek daha olmasına rağmen eylemine devam etmemesi, ayrıca 3-4 metre mesafeden hayati bölgeleri hedef alarak ateş etme imkanı bulunmasına rağmen mağduru doğrudan hedef almadan bulunduğu yere doğru ateş etmesi bir bütün olarak değerlendirildiğinde, eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının TCK"nun 106/2-a maddesinde tanımlanan silahla tehdite yönelik olduğu gözetilmeden, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK"nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceden farklı düşünceyle BOZULMASINA, 21/04/2016 günü oybirliği ile karar verildi.