İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/23212 Esas 2014/9753 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23212
Karar No: 2014/9753
Karar Tarihi: 10.03.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/23212 Esas 2014/9753 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümden sonra temyiz edilen bir dava hakkındaki 3. Ceza Dairesi kararı incelendi. Sanığın eşi ile suç tarihinde evli olması nedeniyle, velayet, vesayet ve kayyımlıkla ilgili hakları, kanuni bir sonuç olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesi gereğince hareket edememe cezası ile işlevsiz hale getirilmesi uygun gözükmemektedir. Sanığın, mahkûmiyet kararına karşı temyiz itirazları reddedilirken, karar fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının doğru bir şekilde düzenlenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Sanık, hapis cezası tamamen infaz edilene kadar kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet yetkisinden yoksun bırakılacak ancak vesayet veya kayyımlık hizmeti yapmakla yükümlü olmayacaktır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1, 53/3 ve 53/1-c maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2013/23212 E. , 2014/9753 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair.

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
UYAP üzerinden alınan güncel nüfus kayıt örneğine göre, sanık ile müştekinin suç tarihi itibariyle evli olduklarının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, kendi altsoyu üzerindeki 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri 5237 sayılı TCK"nin 53/3 maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.