MAHKEMESİ : BİSMİL ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2012/565-2013/535

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili 21.07.2012 tarihinde davalı DEDAŞ elemanlarınca yapılan rutin kontrollerde 1328 numaralı tutuanak ile müvekkiline ait sulama tesisine kesilen 51.050,64 TL den borçlu olmadığının tespiti isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile; davacıya 21/07/2012 tarih ve 1328 numaralı tutanak neticesinde kesilen 51.060,64.-TL"lik kaçak elektrik faturası nedeniyle davacı tarafın davalı kuruma 21.336,77.-TL borçlu olmadığının tespitine,davacı tarafın fazlaya ilişkin taleplerinin reddine, karar verilmiş; hüküm davalı Dedaş vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Tutanak tarihinde yürürlükte bulunan Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenleyen Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından yayımlanan 29.12.2005 günlü 622 sayılı kararda, kullanım yerine ait bağlantı anlaşmasının ve perakende satış sözleşmesinin veya her ikisinin de yapılmadığı yerler için, kaçak elektrik enerjisi kullanma süresi; doğru bulgu ve belgelere dayandırılması kaydıyla elektrik enerjisi kullanılmaya başlandığı tarih ile kaçak tespitinin yapıldığı tarih arasındaki süre olup bu sürenin 12 ayı geçemeyeceği, doğru bulgu ve belgelerin bulunmaması halinde bu sürenin 90 gün alınacağı; müstakil trafolularda (müşteri veya müşteri olmayan) ölçü noktasına bakılmaksızın, besleme transformatör veya transformatörlerinin toplam kurulu gücünün kullanma faktörü olarak alınan 0.60 ile çarpımı sonucu bulunan değerin bağlantı gücü olarak kabul edileceği ve ortalama aylık çalışma saatine göre hesaplanacağı; ortalama aylık çalışma saatlerinin tarımsal sulama abonelerinde 400 saat olarak alınacağı ve müşteri olmayanlara çalışma saatlerinin % 20 oranında artırılarak uygulanacağı açıklanmıştır.
Somut olaya gelince; davalı, davacının abone olmaksızın tarımsal sulama amacıyla kaçak elektrik kulandığının tespit edildiğini öne sürmüştür. Dosyada bulunan kaçak elektrik tespit tutanağında, davacının abone olmaksızın mısır sulama amacıyla kaçak elektrik kullandığı aynı zamanda abonesiz sayaca gelen sayaç akım uçlarının boşta olduğu belirtilmiş, bu tutanak davacı tarafından da imzalanmıştır. Mahkemece zarar yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmış, bilirkişi kurulu tarafından düzenlenen raporda, mısır sulaması için sezonda 10 sulama yapıldığı ve bu sulama için pompanın toplam 63 günlük süreçte 390 saat çalışması gerektiği belirtilerek kaçak elektrik bedeli hesaplanmıştır. Mahkemece alınan bu rapor benimsenerek yazılı şekilde karar verilmiştir. Tutanak tarihinde davacının tarımsal sulama amaçlı kaçak elektrik kullandığı sabit olduğundan, Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği hükümlerine göre kaçak elektrik bedeli hesabı yapılması gerektiği, sulama sezonuna göre belirlenen çalışma saatleri esas alınarak hesaplanma yapılamayacağı kuşkusuzdur. Ortalama aylık çalışma saati olarak, yönetmelikteki miktar esas alınmalıdır. Yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilemez.
Hal böyle olunca, mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, öncelikle dosya yeniden bilirkişi kuruluna verilerek davalı kurumun davacı taraftan isteyebileceği kaçak elektrik bedelinin Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği ve bu yönetmelik gereğince yayınlanan usül ve esaslarda açıklanan yönteme göre ve ortalama aylık çalışma saati 400 saat olarak alınarak ve abone almayan davacı yönünden çalışma saatleri %20 artırılarak kaçak tüketim yeniden hesaplanması için rapor alınması, davacının sorumlu tutulabileceği kaçak elektrik bedelinin duraksamasız belirlenmesi, daha sonra toplanan ve toplanacak deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yetersiz bilirkişi raporuna dayalı hüküm tesisi hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.