MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Hükmedilen ceza miktarları nazara alındığında sanık müdafiin duruşmalı inceleme talebinin, 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında uygulama yapılırken, önce 5237 sayılı TCK"nın 103/1 daha sonra 103/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, kasıtlı bir suçtan sanık hakkında hapis cezası verildiği halde, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkûmiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz sırasında dikkate alınması gerekeceğinden, 53. madde ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı da nazara alınarak bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre, olay günü mağdurenin, dayısının evinde bulunduğu sırada eve gelen sanığın kapıyı kilitledikten sonra mağdurenin kolundan tutarak zorla yatak odasına götürüp, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs etmesi şeklinde eylemde bulunduğu, ilk derece mahkemesi tarafından sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103/2, 35/1. maddeleri uyarınca çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsün yanısıra aynı Kanunun 109/2, 109/3-f, 109/5. maddeleri gereğince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan da mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.
Vücuda organ veya sair cisim sokulması suretiyle gerçekleştirilen çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süre ile mağdurun iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle, mağdurun hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği, dosya kapsamına göre de sanığın, mağdurun hürriyetini kısıtlayan başkaca bir hareketinin bulunmaması karşısında, mevcut haliyle eylemin sadece TCK"nın 103/2, 35/2. maddeleri kapsamındaki çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan da mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.