MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili ; davacının, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak fazla mesai , genel tatil ve vardiya zammı ücreti alacaklarının tahsili amacıyla açtığı dava sonucu ... 1. İş Mahkemesinin 2010 / 837 E. 2013 / 451 K. sayılı kararı ile davacının hak kazandığı fazla çalışma ücretinin 37.108,48 TL olarak hesaplandığını, % 30 hakkaniyet indirimi yapılması ile sonuç olarak 26.975,93 TL fazla çalışma ücretine hak kazandığının tespit edildiğini ancak taleple bağlı kalınarak bunun 20.000,00 TL tutarındaki kısmına hükmedildiğini, kararın onanarak kesinleştiğini ileri sürerek hüküm altına alınmayan bakiye 6.975,93 TL fazla çalışma ücretinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının hüküm altına alınmayan bakiye 6.975,93 TL fazla ücretinin ödenmesi için davalı aleyhine 06 / 02 / 2014 tarihinde icra takibine geçtiği, dava açılması veya icra takibi yapılmasının zamanaşımını kesen nedenlerden olduğu, davalının zamanaşımı def"i gözetilerek düzenlenen bilirkişi raporunda, davacının icra takibine nazaran 9.508,39 TL fazla çalışma alacağına hak kazandığının belirtildiği, önceki kararda % 30 oranında hakkaniyet indirimi yapıldığından bu miktardan da yine aynı oranda hakkaniyet indirimi yapılmasının uygun görüldüğü, buna göre davacının talep edebileceği bakiye fazla çalışma ücretinin 6.655,69 TL olduğu gerekçesiyle anılan miktarın hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece 6001 sayılı Yasa’ nın 12. maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı ... Genel Müdürlüğü aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının harca ve yargılama giderlerine ilişkin paragraflarının çıkartılarak, yerlerine;
“ – Davalı ...Müdürlüğü’ nün 6001 sayılı Yasa’ nın 12. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan, karar-ilam harcına hükmedilmesine yer olmadığına,
-Davacının yatırdığı başvuru harcı ile peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
-Davacının yaptığı harçlar hariç 326,00 TL. yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.05.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.