MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/02/2016 tarih ve 2015/15-2016/16 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ... ibareli markaların sahibi olduğunu, markasının 1994 yılından beri ...’de tescilli olduğunu, davalının da 2013/41.344 sayılı ... markasının bulunduğunu, dava konusu markanın müvekkili markasına benzediğini, iltibas ve ilişkilendirme riski olduğunu, görsel, fonetik ve konsept olarak çok benzer olduğunu, markaların ilk 5 harfinin aynı olduğunu, davalı markasının tescil edildiği mal ve hizmetlerin müvekkilinin markasının tescil edildiği mal ve hizmetler ile aynı /benzer nitelikte olduğunu, müvekkilinin markasının tanınmış olduğunu, davalının bu tanınmışlıktan haksız yarar sağlama çabasında olduğunu ileri sürerek davalı adına tescilli 2013/41344 numaralı ... markasının hükümsüzlüğü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; markaları oluşturan kelimelerin farklı olduğunu, müvekkilinin markasını davacının kullandığı ürünlerden farklı ürünler bakımından kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia,savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının ... markasının davalının marka başvurusu yaptığı tarih itibariyle tanınmış olduğu, taraf markaları karşılaştırıldığında tescil edilen sınıflar yönünden markaların benzer olduğu, yine markaların aynı tip harflerle aynı yazım sitili ile tescil edildiği, markalarda son harf dışında ilk 5 harfin benzer olduğu, her iki markanın görsel ve işitsel olarak aynı şekilde algılandığı, ortalama tüketici nezdinde markaların benzerlik teşkil edecek şekilde karıştırma ihtimali ve algılama ihtimaline sahip olduğu, davacı taraf markasının yüksek tanınırlığı dikkate alındığında aynı alanda davacının markasının tanınmışlığından istifade amacına yönelik davalı tarafın tescil ve kullanımda bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.