MAHKEMESİ : BEYŞEHİR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/05/2013
NUMARASI : 2012/564-2013/216

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; davalı ile aralarında 30/12/2009 tarihinde bir senet düzenlediklerini, buna göre davalının kendisine gelerek "senin evin dibindeki M.. A.."ya ait olan evi ben haricen satın aldım, evi yıktım, ağaçlarını götürdüm, arsa haline gelen yerden sana bir garajlık yer vereyim, tapusunu sana devredeceğim" söylemesi üzerine kendisinin de bunu kabul ettiğini ve bu senedi düzenlediklerini, yaptıkları anlaşma üzerine haricen pazarlık yaptıkları yere garaj kapısı yaptırdığını, garajın duvarlarını yaptırıp, düzensiz olan zemini düzelttiğini, bunun için 2.500,00 TL masraf yaptığını, ancak bugüne kadar davalının kendisine tapuyu devretmediği gibi, kendisinin masraf yaptığı yerleri de başkalarının kullandığını, davalının kendi yüzünden nizalı yere yaptığı 2.500,00 TL masrafı üstlendiğini ve ödeyeceğini söylediğini, aradan üç yıla yakın zaman geçmesine rağmen ne parasını verdiğini ne de tapuyu devrettiğini belirterek, davalının senede bağlanan borcunun sebepsiz zenginleşme hükümleri uyarınca davalıdan alınarak tarafına ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; açılan davanın haksız ve yersiz olup aynı zamanda zamanaşımına uğradığını, dava dilekçesinde kendisinin davacının zararlarını karşılamak üzere 30/12/2009 tarihli senedi imzaladığı belirtilmiş ise de bunun doğru olmadığını, böyle bir senet vermediğini ve imzalamadığını, davacının haricen satın aldığını belirtiği yer ile ilgili gelişmelerin 2000 yılında olduğunu, söz konusu yerlerin ne kendisi ile ne de davacı ile bir ilgisinin bulunmadığını belirterek, öncelikle davanın zamanaşımından reddine ve haksız açılan davanın da reddine karar verilmesini dilemiştir.
Uyuşmazlık; dava zamanaşımı süresinin sözleşme hukuku çerçevesinde mi, yoksa sebepsiz zenginleşme kurallarına göre mi belirleneceği, dava açma süresi ve bu sürenin başlangıç tarihinin ne olduğu; sonuçta eldeki davanın yasal sürede açılıp açılmadığı, noktalarında toplanmaktadır.
Türk Medeni Kanunu"nun 706.maddesi uyarınca taşınmaz mülkiyetinin devrini amaçlayan sözleşmelerin geçerli olması, resmi şekilde düzenlenmiş bulunmalarına bağlıdır. Bu hükme aykırı olarak yapılan sözleşmeler hukuken geçersizdir.
O nedenle geçerli sözleşmelerde olduğu gibi taraflarına hak ve borç doğurmaz. Bu durumda taraflar verdiklerini haksız iktisap kuralları gereğince geri isteyebilirler. Ancak taraflar arasında harici de olsa bir sözleşme olduğundan dava TBK.nun 146.maddesine (BK."nun 125.maddesine) göre 10 yıllık zamanaşımına tabidir. Ayrıca zamanaşımı, borcun muaccel olması ya da ifanın imkansız hale geldiği tarihte başlar. Sözleşme ilişkisi sebebiyle açılan davalarda, zamanaşımı süresinin (BK.125.) 10 yıl olduğu üzerinde Yargısal inançlar ve doktrin görüşü oluşmuştur. (Yargıtay 3.HD, 2013/2801 E-8092 K, 2013/7176 E-8959 K, Yargıtay 19.H.D. 09.03.2011 gün ve 2010/14863 E.-13022 K. Tekinay Borçlar Hukuku, Poroy/Tekinalp-Çamoğlu Ank.1982 Sh.1030)
Somut olayda; taraflar arasında "Senettir" başlıklı 30.12.2009 tarihli sözleşmenin düzenlendiği bu sözleşmede "komşumuz H.. K..tan benim eve çatan yıkık arsanın yarısını garaj yapmak için 2500 TL karşılığı satın aldım parasını verdim tapusunu verecek" şeklinde belirtildikten sonra taraflarca "alan ve satan" kısımlarının imzalandığı anlaşılmaktatır.
Bu durumda dava konusu ihtilafta uygulanacak zamanaşımı süresi, taraflar arasında sözleşme ilişkisi bulunması nedeniyle T.B.K. 146.maddesi (BK 125) gereğince 10 yıl olup, dava tarihine kadar geçen sürede zamanaşımı süresi dolmamıştır. Bu nedenle davanın esasına girilip, taraf delilleri toplanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken mahkemece, bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu, T.B.K."nun 82. maddesinde düzenlenen 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.