MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 24/06/2019 tarihli ve 2017/9868 E. 2019/7570 K. sayılı ilamı ile bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının bozulmasına dair verilen kararı, ilk derece mahkemesince uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı kurum tarafından Eylül 2007 - Eylül 2010 dönemine ilişkin olarak örnekleme yoluyla yapılan incelemede, bazı faturalarda mevzuata aykırı olarak tıbbi uygunluk denetimi yapıldığı, bazı faturalarda ise herhangi bir gerekçe gösterilmeksizin cezai işlem uygulandığını belirterek; faturalarda yasal dayanaktan yoksun olarak yapılan 9.800.443 TL kesintinin, kesinti tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; 5502 sayılı SGK Kanunu"nun ""Fatura ve Benzeri Belgelerin İncelenmesi"" maddesi gereğince yapılan incelemelerde, fatura edilme usullerindeki uygunsuzluklar, destekleyici bilgi ve belge eksiklikleri, tedavi raporlarının düzenlenmemiş olması, mükerrer yapılan işlemler, fatura edilen işlem ile yapılan işlemin birbirine uygun olmaması vb. sebeplerle Eylül 2007-Eylül 2010 dönemleri için kesinti yaptığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kısmen kabulü ile 1.497.934, 26 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan alınmasına karar verilmiş, karara karşı, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; tarafların istinaf kanun yolu başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hükmün taraflarca temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi"nin 24/06/2019 tarih 2017/9868 Esas 2019/7570 Karar sayılı ilamı ile; davalının tıbbı uygunluk denetiminden başka sebeplerle de kesinti yapıldığının tarafların kabulünde olduğu, mahkemece, davalı tarafa hangi dönem için hangi gerekçelerle kesinti yapıldığı, dava konusu örneklenmiş fatura ve eki belgeleri ve kesinti belgelerinin sunması için kesin süre verilmesi, kesin süre içerisinde evrakların ibraz edilmesi halinde ek rapor alınması, sunulmaz ise sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına, bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesince; bozma ilamına uyularak, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulü ile 4.444.910,09 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Davalı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde ise;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi uyarınca; konusu para olan veya para ile değerlendirilebilen bir şey olan davalarda avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında olmamak kaydıyla nispi olarak belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez. Davanın tamamen veya kısmen kazanılması ya da reddedilmesi halinde ise, nispi vekalet ücreti kabul ya da reddedilen müddeabihin değeri üzerinden hesaplanır.
Buna göre, mahkemece; alacak davasının kısmen kabulüne karar verilmiş olması nedeniyle, davanın reddedilen kısmı üzerinden davalı lehine eksik vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HMK"nın 370/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 6.bendinde yer alan "6-Davalı taraf vekille temsil edildiğinden A.A.Ü.Tsi gereğince 133.074,10 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," ifadesinin yerine "6-Davalı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT gereğince hesaplanan 142.180,33 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," ifadesinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 04/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.