MAHKEMESİ:TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/11/2015 tarih ve 2014/1072-2015/737 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, SSK emeklisi olan müvekkilinin emekli maaşının davalı bankanın Ostim Şubesi nezdindeki hesaba yattığını, 2010 yılı başından itibaren davalı bankanın müvekkilinin emekli maaşından kesinti yaptığını, İcra İflas Kanunu gereğince emekli maaşlarına haciz konulamayacağını, bloke ve kesinti yapılamayacağını belirterek davalı bankaca haksız olarak yapılan kesinti tutarı 4.264,96 TL, bloke tutarı olan 5.424,27 TL ve ıslah ile dava açıldıktan sonra davalı bankaca kesilen 1.736 TL olmak üzere toplam 11.425,23 TL"nin kesinti tarihlerinden itibaren yasal faizi ile müvekkiline ödenmesini, maaş hesabı üzerindeki blokenin kaldırılmasını istemiştir.
Davalı vekili, müvekkili banka ile davacının ortak ve yetkilisi olduğu dava dışı Yılkar İş Makinaları Ltd. Şti. arasında 20.12.2005 tarihli 50.000,00 TL limitli ve 17.03.2006 tarihli 100.000,00 TL limitli genel kredi sözleşmeleri imzalandığını, davacının dava dışı şirket ile akdedilen genel kredi sözleşmelerini müteselsil kefil sıfatıyla imzaladığını, kredi hesaplarının müvekkil bankaca katedilerek icra takibine geçildiğini, genel kredi sözleşmesinin 6. md. uyarınca müvekkil bankanın rehin, takas ve mahsup hakkının bulunduğunu, davacının bankaya rehinli olan hesaplarında alacağın mahsup edilmesinde veya bloke yapılmasında hukuka aykırı bir durum olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, her dava açıldığı tarihteki durum ve koşullar üzerinden görülüp sonuçlandırılacağı gerekçesiyle dava tarihinden sonra yapılan kesintiye ilişkin ıslah talebinin reddine; İcra İflas Kanununun 83/a maddesine göre borçlunun hacizden önceki bir dönemde haczi mümkün olmayan bir mal veya hakkın haczedilebileceğine dair alacaklıyla yapmış olduğu anlaşmanın geçerli olmadığının açık olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davacıya ait maaş hesabından davalı bankaca kesilen 4.264,96 TL"nin 844,66 TL"sinin 18.03.2010 tarihinden, 844,66 TL"sinin 18.05.2010 tarihinden, 41,66 TL"sinin 16.06.2010 tarihinden, 1.689,32 TL"sinin 22.02.2011 tarihinden, 844,66 TL"sinin 19.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine; davacıya ait maaş hesabına davalı bankaca konulan blokenin kaldırılmasına ve 5.424,27 TL bloke tutarının noter ihtarı olan 27.12.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 495,87 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 14/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.