Bursa Ceza Kararları - Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10176 Esas 2016/7901 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10176
Karar No: 2016/7901
Karar Tarihi: 17.11.2016

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10176 Esas 2016/7901 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın, otobüste tanıştığı ve arkadaşı olan çocuğa cinsel tacizde bulunduğu suçlamasıyla ceza verilen ilk derece mahkemesinin kararı temyiz edilerek incelendi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun içtihatlarına göre, kesin nitelikteki hükümlerin ancak kesinlik sınırını aşan bir yaptırım içermesi halinde ve uygun suç niteliği belirlenmesine rağmen yanılgılı bir uygulama sonucu kesinlik sınırı içinde kalan bir cezanın verilmesi halinde temyiz denetimine konu olabileceği belirtildi. Bu nedenle, mağdurenin anlatımlarıyla suçun basit cinsel istismar olduğu göz önüne alındığında, sanığın cinsel taciz suçundan mahkum edilmesinin hukuka aykırı olduğu sonucuna varılarak karar bozuldu. Kararda belirtilen kanun maddesi ise TCK'nın 103/1-c.2. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2016/10176 E. , 2016/7901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan mahkûmiyet, temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Her ne kadar sanık hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan hükmedilen 1.500,00 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle temyizi kabil değil ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.09.2009 gün ve 2009/5-173 Esas, 2009/209 Karar; 29.03.2016 gün ve 2014/13-528 Esas, 2016/152 Karar sayılı içtihatları gözetilerek, kesin nitelikteki hükümlerin ancak kesinlik sınırını aşar nitelikte yaptırım içermek şartıyla, suç vasfına yönelik ya da suç niteliği doğru belirlenmesine rağmen yanılgılı bir uygulama ile kesinlik sınırı içinde kalan bir ceza verilmesi halinde aleyhe başvuru olması üzerine temyiz denetimine konu olabileceği ve katılan vekilinin 27.04.2016 tarihli temyiz isteminin suç vasfına yönelik olduğu anlaşılmakla mahkemece temyiz isteminin reddine dair 03.05.2016 tarihli Ek karar kaldırılarak yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalardaki anlatımları ile tüm dosya içeriğine göre, tam tarihi belli olmamakla birlikte 2015 yılı Kasım ayında bir gün okuldan evine belediye otobüsüyle dönmekte olan mağdurenin yanında oturan sanığın, önce dayanak demirinden tutan mağdurenin eline dokunmasının ardından onun otobüsten inmesi üzerine takip ederek oturduğu binaya girip asansöre beraber bindikten sonra yüzüne dokunarak telefon numarasını istediği, anlaşıldığından, mevcut haliyle sanığın eylemlerinin kül halinde sarkıntılık düzeyinde kalan çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.2. maddesine göre cezalandırılması yerine yazılı şekilde cinsel taciz suçundan mahkümiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.