MAHKEMESİ : SİLOPİ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2012/180-2013/311

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı DEDAŞ vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dilekçesinde; davacılara ait tarlalardan geçen, davalı D...’ın mülkiyeti ve sorumluluğunda bulunan elektrik hatlarından sıçrayan kıvılcım sonucunda çıkan yangının tarladaki mahsullerin yanmasına sebep olduğunu, davalı M.. B..’nın ise, sınır karakollarına elektrik taşıyan direklerde gözetim ve bakım sorumluluğu bulunduğunu belirterek, 127.799,50 TL zararın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı D.. cevap vermemiştir.
Davalı M.. B.. cevabında; enerji nakil hattının bakım, onarım ve sorumluluğunun D...’a ait olması nedeniyle kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacılara ait arazilerde elektrik hattından sıçrayan kıvılcımlar nedeniyle yangın çıktığı, çıkan yangın sonucu arazilerindeki ekinleri yanan davacıların zirai bilirkişi raporunda belirtilen miktarda maddi zarara uğradıkları, davalı M.. B..na husumet yöneltilemeyeceği, zarardan davalı D..’ın sorumlu olduğu gerekçe gösterilerek, davalı M.. B.. yönünden husumet yokluğundan davanın reddine karar verilmiş, davalı D.. yönünden ise davanın kabulüne hükmedilmiştir.
Hükmü, davalı D.. vekili temyiz etmektedir.
Dava, yangın nedeniyle uğranılan maddi zararın tazminine ilişkindir.
Kanunda aksi öngörülmedikçe kural olarak herkes iddiasını ispatla yükümlüdür. HMK 190.maddesi gereği “ispat yükü, kanunda özel düzenleme bulunmadıkça iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkartan tarafa aittir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden somut olayda yangının nasıl çıktığının tam olarak açıklığa kavuşturulmadığı anlaşılmaktadır.
Olayın 11.06.2010 tarihinde meydana geldiği, Cumhuriyet Savcılığı soruşturması nedeniyle 21.04.2011 tarihinde yapılan keşif sonrası düzenlenen elektrik-elektronik mühendisi bilirkişi tarafından sunulan raporda; yangının enerji nakil hattından dolayı meydana gelmesinin “muhtemel” olduğu, zira yangının başlangıç noktasındaki yerde bulunan tesisin iletkenlerinin bağlantılarındaki uçların eski, aşınma ve kıvılcım çıkartmaya müsait olduğu, eldeki tüm belge ve değerlerde ayrıca yerinde yapılan incelemelerde hattaki yüklenme, rüzgar yükü, esiş şiddeti, yönü ve geçen akımların aşınma özelliğinden dolayı kıvılcımların küçük parçalar halinde yere düşmesinin “muhtemel” olduğu kopan parçacıkların olay tarihindeki rüzgarın esme şiddeti de gözönüne alındığında “yangına sebebiyet verebilecek” durumda olduğu kanaati belirtilmiştir.
Dosyada mevcut delil durumuna göre, yangının çıkış sebebine ilişkin ispata yarayan somut deliller bulunmadan, yukarıdaki usul hükümleri gözetildiğinde, sadece ihtimal hesabına ve hazırlanan bilirkişi raporuna dayanılarak davalının sorumluluğuna gidilmesi doğru görülmemiştir.
Mahkemece yapılacak iş; yangının çıkış sebebine dair somut delillerin varlığı halinde, her bir davacının ispatlanan zararı gözönünde bulundurulmak suretiyle karar vermek olmalı, hüküm kurulurken ise şimdi olduğu gibi zarara ilişkin zirai bilirkişi raporuna atıf yapılmadan, infazı kabul olacak şekilde, her bir davacı için hükmedilecek tazminat miktarı ayrı ayrı belirtilmek suretiyle karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.