MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


KARAR

5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, 4.890,00 TL"nin tahsili istenilmiş ise de, 15.03.2011 tarihli duruşmada, davacılar, her birinin alacağının 4.890,00 TL"nin 1/3 kadar olduğunu beyan etmişler ve beyanlarını imzalamışlardır. Bu durumda, her bir davacı yönünden 1.630,00 TL"nin tahsili için açılan davada mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre her bir davacı yönünden temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 E., 1990/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacıların temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacıların temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 30.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.