MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/02/2016 tarih ve 2014/359-2016/45 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış bir fotoğraf sanatçısı olduğunu, beş ay süre ile çalışarak güzel sanat eseri niteliğinde ve içeriğinde ..."nin bulunduğu fotoğrafları vücuda getirdiğini, davalının müvekkilinin izni olmaksızın, adını da göstermeksizin anılan fotoğrafları kullandığını, bazı kullanımlarda müvekkili adına yer verdiğini, buna karşın büyük bir kısmında ise eser sahibi olarak müvekkilinin adını göstermediğini, müvekkilinin eserde adın belirtilmesi manevi hakkı ile eserin çoğaltılması ve umuma iletimine izin verme biçimindeki mali haklarına tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek, 197 adet fotoğrafın izinsiz kullanılması nedeniyle toplam 147.750,00 TL manevi tazminatın ve müvekkiline ait isimsiz 197 adet ile isimli kullanılan 13 adet olmak üzere toplam 210 fotoğraf için FSEK"in 68. maddesi uyarınca fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL telif tazminatının, davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının isteminin zamanaşımına uğradığını, talebin reddinin gerektiğini, müvekkilinin davacıya ait fotoğrafları izinsiz kullanmadığını, fotoğrafların ..."nin izni ve imkan sağlamasıyla davacı tarafından çekildiğini, cd-dvd formatında bizzat davacı tarafından ... yayınlarında kullanılması isteğiyle müvekkili kurum çalışanlarına teslim edildiğini, herhangi bir ücret de istenmediğini, 2007 yılından bu yana ses çıkarmayıp şimdi dava açılmasının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, zamanaşımı süresinin henüz dolmadığı, davalının fiziki ve elektronik ortamda kullandığı fotoğraflardan 197"sini isim belirtmeden kullandığı, davacının fotoğrafları kullanıma hazır hale getirerek, davalı kurum görevlilerine verdiği, görevlilerin davacıdan habersiz bunları elde etme imkanı olmadığı, uzun yıllar devam eden sözlü anlaşmanın, eserin kullanımının sadece yazılı sözleşme ile olabileceğine yönelik şekil kuralına aykırılığını, sonradan ileri sürülmesinin hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu, açık bir vazgeçme olmadığı sürece hukuka uygun bir kullanım gerçekleştirenlerin de eser sahibinin adına mutat biçimde yer vermelerinin zorunlu olduğu, davacının bedelsiz kullanıma rıza göstermesinin temel nedeninin de zaten bu fotoğrafları
çeken kişi olarak tanınmak ve kendisine daha çok fotoğraf çektirmek isteyen kişinin gelmesi olduğu, davacı eser sahibinin FSEK"in 15. maddesinde yazılı adın gösterilmesi hakkının ihlal edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile ihlal olunan manevi hak karşılığı, her bir kullanım bakımından 2007 yılı için 150; 2008 yılı için 200; 2009 yılı için 250; 2010 yılı için 300; 2011 yılı için 350; 2012 yılı için 400; 2013 yılı için 450 ve 2014 yılı için 500 TL manevi tazminat miktarı belirlenmesinin hakkaniyete uygun düşeceği, toplam 46.950 TL" nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, davacı tarafın rızası ile davalı tarafa verdiği fotoğrafların her birinin yayın tarihi ve yayınlandığı ortam esas alınarak manevi tazminata karar verilmiş ise de, davalı tarafın davanın zamanaşımı yönünden reddi gerektiği yönündeki savunmasında da belirtildiği üzere, eylemin 2007 yılında başlayıp 2014 Mayıs ayında sona eren tek bir eylem olarak kabulünün gerektiği, zira davacının, dava konusu fotoğrafları davalı kuruma aynı düşünceden hareketle, ancak muhtelif tarihlerde ve davalı kuruma ait muhtelif yayın organlarında kullanılması ve yayınlanması için verdiği, bununla birlikte davalı kurumun bu eserleri ancak davacı eser sahibinin adını belirterek ve ondan izin alarak umuma arz etmesi gerekirken bu izni almaksızın yayım ve yayın konusu yapması şeklinde gerçekleşen eyleminin bir bütün olarak değerlendirilerek, eser sayısı, yayım ve yayımlanma şekil, miktar ve boyutu da dikkate alınarak, keza eylemin sona erdiği tarih esas alınarak, tek bir manevi tazminata ve bu tarihten itibarın faize hükmolunması gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 20/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.