Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İ.İ.K.68-son maddesinde; ”İtirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlu, talebin aynı nedenlerle reddi halinde alacaklı diğer tarafın talebi üzerine yüzde kırktan aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir” hükmü yer almaktadır. Yasada öngörülen tazminatın “asıl alacak” üzerinden hesaplanması gerekmektedir.
Mahkemece; asıl alacak üzerinden tazminata hükmedilmesi gerekirken, borçlu aleyhine olacak şekilde “takip konusu alacak miktarı" üzerinden tazminata karar verilmesi doğru olmayıp hükmün anılan nedenle bozulması gerekir ise de , bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Kartal 1.İcra Hukuk Mahkemesinin 8.7.2010 tarih ve 2010/314 E. 2010/599 K.sayılı kararının hüküm bölümünün 2.ci cümlesindeki “23.452,79 TL asıl alacağın" ibaresinin karar metninden çıkartılmasına, yerine “20.090,00 TL asıl alacağın” ibaresinin yazılmasına, kararın düzeltilen bu şekliyle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 14.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.