MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 2005 yılı 11. ayından 2010 yılı Ağustos ayına kadar davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının davalı şirkete ait işyerinde 19/12/2005-16/08/2010 tarihleri arasında kesintili olarak ve asgari ücretle toplam 972 gün çalıştığı, bu çalışmalarından 384 gününün davalı ... bildirilmediğinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 19/12/2005-05/01/2006 arasında 18 gün, 21/02/2006-26/03/2007 arasında 264 gün, 30/05/2007-10/04/2008 arasında 133 gün, 04/06/2008-20/03/2009 arasında 73 gün, 03/06/2009-17/02/2010 arasında 84 gün, 18/06/2010-16/08/2010 arasında 16 gün davalı şirkete ait 1073094 sicil numaralı işyerinden hizmet bildiriminin yapıldığı, dönem ve imzasız ücret bordrolarının olduğu, tanık beyanlarının alındığı ancak tanık beyanları arasında çelişkiler bulunduğu, 2005 Aralık -2007 Aralık arası imzalı puantaj cetvellerinin ve 2008 Ocak-2010 Ağustos ayları için imzasız bilgisayarda düzenlenmiş puantaj cetvellerinin sunulduğu, davacının bildirimlerinin bu puantaj cetvellerine uygun olarak yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.

Çalışma olusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda; davalı işyerinde yapılan çalışmanın kesintisiz ve ayda 30 gün üzerinden olduğuna dair tanık beyanları arasında çelişkiler bulunduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca hükme esas alınan bilirkişi raporunda, imzalı puantaj kaydı olmayan 2008/1-2010/8. aylar arasında kalan dönem yönünden işe giriş-çıkış tarihleri arasında ayda 30 üzerinden kesintisiz çalıştığı ve işe giriş-çıkış tarihleri arasında iş aktinin askıda kaldığı kabul edilerek davacının eksik günlerinin tespitinin yapılacağının bildirilmiş olmasına rağmen eksik günlerinin tespiti hususunda hazırlanan tabloda, davacının 10/04/2008 ve 20/03/2009 tarihlerindeki çıkışından sonra ayda 30 gün üzerinden çalıştığı kabul edilerek tespit yapıldığı anlaşılmış olup diğer aylarda yapılan çalışılan gün sayısının tespitinin neye dayanarak 30 günün altında tespit edildiği ve eksik gün sayısının belirlendiği anlaşılamamıştır.
Yapılacak iş, davacının çalıştığı günlerinin davalı işyerinde tutulan kayıtlara uygun olarak Kuruma bildirildiğini göz önünde bulundurarak davalı işyerinde yapılan çalışmanın kesintisiz ve ayda 30 gün üzerinden olup olmadığına dair tanık beyanları arasındaki çelişkiyi gidermek, bilirkişi raporunda 2008/1-2010/8. aylar arasındaki çalışılan gün sayılarının neye göre tespit edildiğini bilirkişiye açıklattırıp sonucuna göre karar vermekten ve davacının çalıştığı sürelerin Kuruma eksik bildirildiğinin kanıtlanamaması durumunda ise davanın reddine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan Zumdieck Konserve Dondurulmuş Gıda Ltd.Şti."ne 02/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.