MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 02/01/1990-01/02/1993 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 02.01.1990 - 01.02.1993 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 30/01/1990 varide tarihli işe giriş bildirgesi ile davacının 02/01/1990 tarihinde 62142 sicil numaralı Özel Gürses Sürücü Kursunda çalışmaya başladığının Kuruma bildirildiği, 29/04/1991 varide tarihli işe giriş bildirgesi ile davacının 01/04/1991 tarihinde 67879 sicil numaralı ...Motorlu Taşıtlar Sürücü Kursunda çalışmaya başladığının Kuruma bildirildiği, 1990/2. dönemde 116 gün, 1990/3. dönemde 104 gün, 1991/1. dönemde 78 gün 62142 sicil numaralı ... Sürücü Kursundan hizmet bildiriminin yapılarak 31/03/1991 tarihinde çıkışının yapıldığı, dönem ve ücret bordrolarının olmadığı, 62142 sicil numaralı Özel Gürses Sürücü Kursu işyerinin 01/04/1991 tarihinde kanun kapsamından çıkartıldığı, tanık beyanlarının alındığı, ... Müdürlüğü tarafından davalı işverene ait sürücü kursunun 08/12/1989 tarihinde açıldığının ve 11/04/1995 tarihinde kapandığının bildirildiği, 03/03/1992-22/06/1992 tarihli sağlık belgelerinde davacının davalı işyerinde 02/01/1990 tarihinde çalışmaya başladığının belirtildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.

Çalışma olusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda; 03/03/1992-22/06/1992 tarihli sağlık belgelerinde davacının davalı işyerinde 02/01/1990 tarihinde çalışmaya başladığının belirtildiği, dosya kapsamında dinlenen tanıkların davacının çalışmalarını doğruladığı, davacının ikinci işe giriş bildirgesinin verildiği 67879 sicil numaralı işyerinin ilk işe giriş bildirgesinin verildiği 62142 sicil numaralı işyerinin devamı niteliğinde bulunduğu anlaşıldığından her iki işyerinin de kayıtları getirtilip bordro tanıkları dinlenmeden eksik araştırma ile sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacının işe giriş bildirgelerinin verildiği her iki işyerinin kanun kapsamına alınış ve kanun kapsamından çıkış tarihlerini tespit etmek, her iki işyerinin dava konusu dönemi kapsayan tüm dönem bordrolarını getirtip dönem bordrolarında ihtilaflı dönemin tamamında kayıtlı ve tarafsız tanıklar saptanarak bunların bilgilerine başvurmak, davalı işyerinin sürücü kursu olduğu anlaşıldığından bu sürücü kursu ile ilgili kayıtları getirtip dava konusu dönemde söz konusu kurstan ehliyet alan kişileri tespit ederek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olduğu anlaşılırsa sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.