MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Beraat

I- Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, en son 2004/Aralık döneminde matrahlı KDV beyannamesi verilmiş olması nedeniyle, en aleyhe kabulle 31.12.2004 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanık hakkında 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince:
Sanığın temsilcisi olduğu ... Turizm Ltd. Şti adına 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği olayda; hakkında düzenlenen vergi suçu ve vergi tekniği raporlarında şirketin yapılan yoklamalarda adresinde bulunmadığı ve faaliyetinin olduğuna dair herhangi bir tespitin yapılamaması nedeniyle 31.12.2004 tarihi itibariyle resen terkin işleminin gerçekleştirildiği, tahakkuk eden vergi borçlarını ödemediği, resen terkin işleminden sonra fatura düzenlemeye devam ettiği, Ba ve Bs bildirimlerinin uyumlu olmaması, sahte olarak düzenlenmiş faturaları kullanan mükelleflerin bulunduğunun bildirilmesi ve sanığın savunmasında, adı geçen şirketi 1999 yılında eşi ile birlikte kurduklarını, kendisinin şirketin müdürü olduğunu, 2005 yılında eşinden boşandıktan sonra şirketin aktif olarak çalışmadığını ifade etmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi amacıyla sanığın düzenlediği ve sahte olduğu iddia olunan faturaları kullanan ve isimleri tespit edilen şirket ve şahısların tamamı hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı araştırılıp, yapılmış ise haklarında düzenlenen vergi inceleme ve sair raporların onaylı suretleri getirtilerek incelenmesi, kamu davası açılıp açılmadığının sorulması, açıldığının tespiti halinde dava dosyalarının intikali sağlanarak ayrıntılı özetinin tutanağa geçirilmesi ve faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden faturaları düzenleyen şirketin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.