MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/09/2012
NUMARASI : 2010/28-2012/287

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı davalı BEDAŞ tarafından tahakkuk ettirilen 35.036,27 TL"lik faturadan dolayı borçlu olmadığının tespitini talep etmiş; yapılan yargılama neticesinde davanın reddi cihetine gidilmiş; davanın reddine yönelik iş bu karar Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 30.10.2009 tarih 2009 /6181 Esas-2009/12385 Karar sayılı ilamıyla; “ Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de; “...dava konusu alacak 10 yıllık zamanaşımına tabi olup, 10 yılın üzerindeki kısım zamanaşımına uğradığından davacının bu kısımdan sorumluluğu bulunmamaktadır. Hal böyle olunca, mahkemece geriye dönük 10 yılı aşan kısımdan davacının sorumluluğunun olmayacağı gözetilerek bilirkişiden bu konuda yeniden rapor aldırılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Davalı tarafça faturalandırılan dönemin ne şekilde hesaplandığına ilişkin dosyada bir döküman bulunmamakta olup, bilirkişi tarafından da bu konu ile ilgili bir açıklamada bulunulmamıştır. Davacının kompanzasyon sistemi kurma yükümlülüğü bulunmakta ise de, davalı tarafından bu yükümlülüğün yerine getirilmesi ile ilgili 1995 yılından 2007 yılına kadar hiçbir inceleme veya tespit yapılmamış olduğu davacının temerrüde düşürülmediği gözetilerek davalının bu dönemle ilgili faizden sorumlu tutulmayacağının gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup ....” gerekçesiyle bozma konusu yapılarak yerel mahkemeye iade olunmuştur .
Yerel mahkemece ilgi bozma ilamına uyulmuş; bu doğrultuda dosya bilirkişiye tevdi olunmuş ve ek rapor dayanak yapılmak suretiyle davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiştir. Ancak, hükme dayanak yapılan ek bilirkişi raporunda itiraza konu fatura bedeli 43.032,37 olarak alınmış; davacının 07.09.2007 son ödeme tarihi itibariyle borç miktarının KDV dahil 28.387,62 TL olduğu belirtilmiştir. Oysa, itiraza konu fatura miktarı kök raporda da belirtildiği üzere, 35.036,27 TL"dir. Bu cihetle, sözkonusu bilirkişi ek raporundaki veriler ve asıl alacak tutarı nazara alındığında davanın 35.036,27 TL -28.387,62=6.648,65 üzerinden kabulü gerekirken, 14.644,75 üzerinden davanın kabulü dosya içeriğine ve usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir .
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.