MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava; davacının davalı işyerinde 01.01.1987 – 31.12.1988 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının 01.01.1987 – 31.12.1987 tarihleri arasında 360 gün, 01.01.1988 tarihi ile askere gidiş tarihi olan 26.11.1988 tarihleri arasında 326 gün asgari ücretle çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; pide salonunda fırıncı olarak çalıştığını beyan eden davacı adına 01.01.1987 tarihli... Pide Salonu unvanlı işyerinden işe giriş bildirgesi düzenlendiği, talep edilen dönemde davacının herhangi bir çalışmasının bulunmadığı, davalı ... adına olan ve işe giriş bildirgesindeki... Pide Salonu unvanlı işyerine ait olan dönem bordrolarının dosya arasına alınmadığı, davalı ... adına olan işyerinin 11.08.2000 – 01.10.2002 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında bulunduğu, komşu işyeri tanıklarının araştırılmadığı anlaşılmıştır.
Uyuşmazlık; somut olayda fiili çalışma olgusunun ispatı konusunda, mahkemece yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.

Somut olayda ise anılan şekilde araştırma ve inceleme yapılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davalı adına olan tüm işyerlerini davalı Kurum"dan sormak ve bu işyerlerinin dönem bordrolarını dosya arasına almak, ayrıca işe giriş bildirgesinde işveren olarak belirtilen... Pide Salonu isimli işyerinin dönem bordrolarını da dosya arasına almak ve davacıdan talep ettiği dönemde hangi işyerinde çalıştığını sorarak davacının beyanında belirttiği işyerinin dönem bordrolarından re"sen seçilecek bordro tanıklarını dinlemek, davalı ile... Pide Salonu isimli işyeri arasında fiili ve hukuki bağlantı bulunup bulunmadığını tespit etmek, dinlenilen tanıkların hizmet cetvellerini dosya arasına almak,... Pide Salonu ile davalı arasında bağ bulunur ise daha sonra davacının talep ettiği dönemde çalıştığını beyan ettiği işyerine komşu işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş kişileri zabıta marifeti ile ya da davalı Kurum"dan sorarak tespit etmek ve dinlemek ve böylece toplanan delillere göre varılcak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ..."na iadesine, 07.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.