MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/09/2013
NUMARASI : 2013/121-2013/368

Davacı F.. Ü.. (kendi adına asaleten, küçük L.. Ü.."e velayeten) vekili Avukat A. N.E. tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 01/03/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin yetkisizliğine dair verilen 09/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, yetkisizlik kararı verilmiş; hüküm,davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile evleneceği inancıyla birlikte yaşadığını, çevrede karı-koca olarak bilindiklerini, birlikteliklerinden davacı küçük Lidya"nın olduğunu, davalının çocuğuyla ilgilenmediğini, babalık davası açmak zorunda kaldığını, bu olaylar nedeniyle gerek müşterek çocuğun gerek kendisinin manevi olarak çok yıprandığını belirterek çocuk ve kendisi için manevi tazminat istemiştir.
Davalı, ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğunu yetkisizlik kararı verilmesini ve davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bu konuda bir ceza davası olmadığı, birlikte yaşamaya başlandığında davacının reşit olduğu, ortada haksız eylemin olmadığı ve buna göre de HMK 6. madde gereğince bu tür davaların davalının ikametgahı mahkemesinde açılması gerektiği, bu nedenle de davalının ikametgahı olan Ceyhan Asliye Hukuk Mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı vermiştir.
Dosya içeriğinden, davanın dayanağının haksız fiil olduğu anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK"un 16. maddesi “Haksız fiilden doğan davalarda, haksız fiilin işlendiği veya zararın meydana geldiği yahut gelme ihtimalinin bulunduğu yer ya da zarar görenin yerleşim yeri mahkemesi de yetkilidir.” hükmü ile dava açılacak yer mahkemesi konusunda davacıya seçimlik hak tanımıştır. Davacı-zarar görenin yerleşim yerinin “İzmir” olduğu, 16. madde gereğince davacı-zarar görenin yerleşim yeri mahkemesinin de yetkili olduğu ve davacının seçimlik hakkını yerleşim yeri olarak kullandığının anlaşılması karşısında, davanın yetkili mahkemede açıldığının kabulü gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yetkisizlik kararı verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.