Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1 53/6, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet,

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İnceleme dışı Sanık ..."ın olay gecesi sevk ve idaresindeki kamyonet ile aydınlatması bulunmayan iki yönlü köy yolunda seyri sırasında, yine aynı yöne seyreden sanık ... idaresindeki traktörü fark etmeyerek, traktörün arkasında bulunan tarım aleti olan sabana fren izi olmadan yol ortasında çarpması ile yolun soluna çıktığı, traktörün ise çarpma sonucu sağdan yoldan çıktığı, çarpma sonrası kamyonete ait 24 metre, traktöre ait 9 metre fren izinin tespit edildiği, kaza tespit tutanağında traktörün diğer ışıklarının kazaya etken araç aksamı olarak gösterildiği, olay sonrası traktör üzerinde yapılan incelemede, traktörün arka lambalarının yanmadığının ve reflektörünün takılı olmadığının tespit edildiği, tanık ve mağdur beyanlarına göre de traktörün seyir halinde iken arkasında uyarıcı işaret ve ışık donanımının bulunmadığının anlaşıldığı, bu suretle sanık ..."nın olay mahalli yerleşim yeri dışında, aydınlatma bulunmayan yolda, görünürlüğünü sağlamak amacıyla traktöründe arka ışık donanımı ile reflektör bulunmayan araçla seyrettiği dikkate alındığında sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ve sanığın asli kusurlu eylemi ile ikisi nitelikli olmak üzere dört kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasındaki TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 24.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.