MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün istinaf edilmesi üzerine verilen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesinin 07/12/2016 tarih ve 2016/112 E. - 2016/114 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili dava dilekçesi ile davacıların 240/154697 pay ile malik olduğu,...mahallesinde bulunan 1664 ada 1 parsel sayılı 206000 m² alanlı arsanın müvekkillerine ait olduğu, daha sonra orman sınırları içerisinde alındığı, 3302 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca taşınmazın orman sınırları dışına çıkarıldığı, ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 1990/284 Esas sayılı dosyası ile gayrimenkulün Hazine adına tescil edildiği, 6292 sayılı Kanun kapsamında dava konusu taşınmazın önceki maliklerine iadesi için idareye başvurdukları, idarenin bu başvuruyu reddettiği, bu nedenle davaya konu taşınmazdaki davacılara ait payın tapu kaydının iptali ile davacılar adına tesciline, iptal ve tescili mümkün olmaması halinde ise mahkemece saptanacak taşınmaz bedelinin davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar vekilinin yargılama sırasında “davalı idarenin davacılara ait dava konusu hisseleri iade etmesi sebebi ile davadan vazgeçiyoruz” beyanı üzerine, mahkemece feragat nedeni ile davanın reddine, 17950,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesi yönünde karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna götürülmüş ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesinin 07/12/2016 gün ve 2016/112 E. - 2016/114 K. sayılı kararı ile somut olayda davacı davasını açtığında davaya konu taşınmazdaki payların 6292 sayılı Kanunun 7. maddesi gereğince davacılara iade edilmediği, dava devam ederken davalı idarece davaya konu taşınmazdaki payların 6292 sayılı Kanunun 7. maddesi gereğince iade edildiğinin belirtildiği, davacıların paylarının iade edilmesi sonrası davacılar vekilinin “davalı idarenin davacılara ait dava konusu hisseleri iade etmesi sebebi ile davadan vazgeçiyoruz” şeklinde yazılı dilekçesini verdiği, davacılar vekilinin davadan vazgeçiyoruz beyanının davanın konusuz kalması nedeni ile esas hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığı şeklinde yorumlanması gerekirken, davadan feragat olarak yorumlanması yanlış olmuştur. Bu nedenle, istinaf başvurusunun kabulü ile HMK’nın 353/2. maddesi gereğince yerel mahkemenin kararının kaldırılarak: davacılar vekilinin “davalı idarenin davacılara ait dava konusu hisseleri iade etmesi sebebi ile davadan vazgeçiyoruz” şeklinde yazılı dilekçesini verdiği, davacılar vekilinin davadan vazgeçiyoruz beyanının davanın konusuz kalması nedeni ile esas hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığı şeklinde yorumlanması sonucuna varılarak davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına, davanın niteliği gereği yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılmasına kesin olarak karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
Bölge adliye mahkemeleri 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İcra ve İflâs Kanununun Geçici 7. maddesine göre 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında yeni kanun yolları (istinaf ve temyiz) uygulanacaktır. Bölge adliye mahkemelerinin kararlarının temyiz sınırı, İcra ve İflâs Kanununun 364. maddesinde 10.000 TL olarak belirlenmiş olup, buradaki parasal sınır, İcra ve İflâs Kanunu Ek Madde 1’de bahsi geçen ve yeniden değerlendirmeye tâbi olduğu belirtilen parasal sınırlar arasında sayılmamıştır. Dolayısıyla İcra ve İflâs Kanununun 364. maddesindeki parasal sınır, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlamasıyla uygulama bulmuştur. 10.000 TL olan bu parasal sınır, 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 6763 sayılı Kanunun 4. maddesiyle 40.000 TL’ye çıkarılmıştır. Kanun yayınlandığı gün yürürlüğe girdiğinden 02.12.2016 tarihi itibarıyla istinaf sonrası temyiz sınırı 40.000 TL olmuştur.
Somut olayda yerel mahkeme kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesinin 07/12/2016 tarihli kararı ile kaldırılmış ve 6292 sayılı Kanun gereğince de yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılmasına, miktarı itibariyle de kesin olmak üzere karar verilmiş, bunun üzerine hüküm davalı Hazine vekili tarafından vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiş olup, temyize konu olan vekalet ücretinin tamamı 17.950,00 TL olup 07/12/2016 tarihi itibariyle 40.000,00TL"nin altında kaldığı anlaşılmakla temyiz dilekçesinin miktar yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz dilekçesinin miktar yönünden REDDİNE, HMK"nın 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/02/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.