MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi, yoksulluk nafakası, iştirak nafakasının miktarı yönünden, davalı-davacı kadın tarafından ise; erkeğin boşanma davasının kabulü ve kusur belirlemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı-davalı erkeğin tanık beyanlarında geçen hadiselerden sonra, tarafların uzun süre birlikte yaşadıkları anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca; mahkemece davalı-davacı kadına kusur olarak yüklenen ve geçimsizlik nedeni sayılan davranışların davacı-davalı erkek tarafından affedildiği, en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekir. Affedilen ve hoşgörü ile karşılanan olaylar nedeniyle boşanma kararı verilemez. Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için az da olsa davalı-davacı kadının kusurlu davranışlarının varlığının kanıtlanması gerekir. Davalı-davacı kadından kaynaklanan kusurlu davranışların varlığı kanıtlanamadığına göre, davacı-davalı erkeğin davasının reddi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek davacı-davalı erkeğin davasının kabulü ile yazılı şekilde boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.03.02.2016(Çrş.)