MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı; oturduğu dairenin altındaki iki dairenin ... Gündüz Bakım Evi olduğunu, 2009 yılında kooperatif başkanı ... "nın bu iki daireyi satın alarak daireler arasındaki duvarı kaldırdığı ve kızı ... adına üyelere sormadan çocuk yuvası açtığını, ayrıca kendi daire penceresinin dibindeki yaklaşık 150 m2 alanın binanın otopark alanı olarak ayrılmışken, üyelere sormadan bu alanın bir kısmını çocuk parkı yapıp etrafına tel örgü çekerek kapısına kilit vurduklarını, bu parkı özel mülkiyetleri gibi çocuk yuvasındaki çocukların hizmetine sunduklarını, çocuk yuvasından kendi dairesine aşırı derecede ses ve gürültü geldiğini, aynı şekilde parktan da aynı rahatsızlığı duyduğunu, kendilerine söylemesine rağmen umursamadıklarını, 21/01/2011 tarihinde belediye başkanlığına dilekçe verdiğini, zabıtaların gelip zabıt tuttuğunu, ancak bunun da çözüm olmadığını, sabah akşam velilerin geliş gidiş saatlerinde de çok gürültü olduğunu belirterek, bu nedenlerle gürültünün önlenmesi, ortak kullanım alanlarına yapılan müdahalenin sonlandırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iki nolu dairenin etrafındaki bahçeye ve yangın merdivenine açılan bölmenin bahçeye doğru kenarları demir korkuluklu dört basamaklı (100x120cm) ebatlarında iniş merdiveni yapılmış olduğu ve ana binanın sol tarafında bulunan 8,34 m x 8,45 m ebatlarındaki etrafı hazır tel çubuklu, kapı yüksekliği 1,52 m olan 70,48 m2"lik çocuk parkının yapılmış olduğu, bu çocuk parkı ve merdivenin KMK ve mimari projesine aykırı olarak yapıldığı anlaşılmış ve bu müdahalelerin kal"ine ve işletilen kreşe ait mevcut gürültü iletim yollarına (kapı, pencere, havalandırma yerleri, duvar, tavan vb.) ait yerlerde gürültü azaltıcı ve engelleyici ses yalıtım önlemlerinin alınmasına, davalıya 30 gün süre verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici sebeplere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde: davacı dava dilekçesinde çocuk parkının davalı tarafından yapıldığını iddia etmiş ise de, 12/05/2015 tarihli duruşmada çocuk parkının siteye ait olduğu beyanına, davalının sunduğu çocuk parkının kooperatif tarafından yaptırıldığına ilişkin Tuzker Orman Ürünleri Ltd. Şti. tarafından verilmiş belgeye (fotokopi) bir itiraz da olmadığına göre; çocuk parkının davalı tarafından yaptırılmadığının kabulü ile davalı
tarafından yaptırıldığı anlaşılan çocuk parkının etrafındaki tel çubukların-çitin ve kapının kaldırılarak eski hale getirilmesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, davalı tarafından yaptırılmayan çocuk parkınında davalı tarafından kaldırılarak eski hale getirilmesine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 14/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.