MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi müdahil davacı ... Yönetimi vekili ile davalı Hazine temsilcisi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

1984 yılında yapılan tapulama sırasında ... köyü, 140 parsel sayılı 30.600,00 m² yüzölçümündeki taşınmaz 18 Mart 1968 tarih 146 sıra numaralı tapu kaydına dayanılarak kamu orta malı niteliğinde mera vasfıyla sınırlandırılmış, Hazine ve ... ve ...’ün itirazı üzerine Kadastro Komisyonu; Hazinenin 16 adet tapusunun tapulama sırasında uygulanmadığı iddiasıyla tapu kayıtlarının yerlerinin bulunması için... köyünün tamamına itiraz ettiği ancak Hazinenin tapu kayıtları kapsamında kalan yerlerin sonradan Toprak Tevzi Komisyonunca meralara tahsis edildiği halde Hazine kayıtlarının kapatılmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle reddine, ... ve ...’ün itirazı yönünden ise 140 sayılı parselin, hem tespite esas alınan 18 Mart 1968 tarih 146 sıra numaralı ve bu kişilerin dayandığı Aralık 1941 tarih 64 sıra numaralı tapu kaydı kapsamında olmak üzere ayrı ayrı iki ayrı tapu kaydı kapsamında kaldığı ve uyuşmazlığın kadastro mahkemesince çözülmesi gerektiği gerekçesiyle, 3402 Sayılı Kanunun 10/4 maddesi hükmüne göre 23/03/1992 tarih ve 1992/4 sayılı kararıyla yetkisizlik kararı vererek tutanak ve eklerini kadastro mahkemesine göndermiştir.
... köyü 306 ve 307 parsel sayılı sırasıyla 6072,00 m² ve 6060,00 m² yüzölçümündeki taşınmazlar sırasıyla “arsa” ve “Kargir ev ve arsa” vasıflarıyla Aralık 1964 tarih, 64 sıra numaralı tapu kaydına dayanılarak 306 sayılı parsel (..., ..., İmam, ... ve ...) 307 sayılı parsel ise (..., ..., ..., ..., ... ve ...) adlarına ve 307 sayılı parsel tutanağının beyanlar hanesine “Bu taşınmaz üzerindeki (A) harfi ile gösterilen ev ..., (B) harfi ile gösterilen ..., (C) harfi ile gösterilen ev ..., (D) harfi ile gösterile ev ... ve (E) harfi ile gösterilen ev ...’e aittir” şeklinde şerh konularak tespit edilmiş, Hazinenin itirazı üzerine Kadastro Komisyonu 18/10/1991 tarih ve 1912/76 sayılı kararıyla, “tespite esas tapu kayıtlarının hudutlarının genişletilmeye elverişli olduğu, kayıt kapsamında kalan parsellerin yüzölçümlerinin kayıt miktarını aştığı anlaşıldığından kayıt miktar fazlasının 306 ve 307 sayılı parsellerden ifrazına 306 ve 307 sayılı parsellerin yüzölçümleri hatalı olduğu anlaşıldığından, 306 parselin yüzölçümünün 5721,00 m² ve 307 sayılı parselin yüzölçümünün 6728,00 m² olarak düzeltildikten sonra kayıt miktar fazlasının 306 ve 307 sayılı parsellerin tapulama tutanaklarına ekli raporda görüldüğü şekilde 306 parselden kırmızı kalemle (B ve C) harfleriyle gösterilen, 307 sayılı parselden yine kırmızı kalemle (A) harfiyle gösterilen kısımların ifrazına, 306 sayılı parselin 1150,00 m² yüzölçümlü olarak, 307 sayılı parselin 6000,00 m² yüzölçümlü olarak tapulama tespit malikleri adlarına tesciline, 306 sayılı parselden (C) harfiyle 728,00 m² yüzölçümüyle ve 307 sayılı parselden (A) harfiyle 409,00 m² yüzölçümüyle gösterilerek ifraz
edilen kısımlar birleştirilerek tek parça halinde toplamda 1137,00 m² yüzölçümlü olarak; yine krokili raporda (B) harfiyle gösterilen yer müstakilen ve 4162,00 m² yüzölçümlü olarak ayrı parsel sayılarıyla Hazine adına tescillerine, 307 sayılı parselin tapulama tutanağının beyanlar hanesindeki şerhin tapu kütüğünün ilgili sütununa işlenmesine” karar vermiştir.
Davacılar ..., ... ve ... 02/12/1991 havale tarihli asıl dava ve aynı tarihli 1991/58 ve 1991/59 esas sayılı birleşen dosyalara sundukları dava dilekçeleriyle, 140 sayılı parselin köy tüzel kişiliği adına, 306 ve 307 sayılı parsellerin ise Hazine adına tespit gördüğünü ancak bu taşınmazların Aralık 1941 tarih, 64 numaralı tapu kaydı kapsamında kalan tapulu taşınmazları olduğu iddiasıyla, 140, 306 ve 307 sayılı parsellerin tespitlerinin iptali ve taşınmazların adlarına tescili isteğiyle her bir parsel yönünden ayrı ayrı dava açmışlardır. Davacılar duruşmada alınan beyanlarında, 306 ve 307 sayılı parsellerin kadastroda kendi adlarına tespit gördüğünü ancak miktarları değiştirilerek tespit edildiklerini, bunun düzeltilmesini istediklerini beyan etmişlerdir.
Orman Yönetimi temsilcisi 05/10/2007 tarihli müdahale dilekçesiyle, dava konusu 140, 306 ve 307 sayılı parsellerin orman sayılan yer olduğu iddiasıyla, müdahil olarak davaya kabullerine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; müdahil Orman Yönetiminin davasının reddine, asıl davanın kısmen kabulüne, 19991/58 ve 59 Esas sayılı birleşen davaların kabulüne ve... köyü, 140 sayılı parselin 03/12/2014 tarihli bilirkişi raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 13.748,00 m² yüzölçümündeki bölümünün pay oranları belirtilmek suretiyle son parsel sayısıyla Seydali, İbrahim ve ... mirasçıları adlarına tapuya kayıt ve tescillerine, parselin geriye kalan 16.772,00 m² yüzölçümündeki bölümünün aynı parsel sayısıyla mera olarak sınırlandırılmasına ve özel siciline kaydedilmesine,
... köyü, 306 sayılı parsel hakkındaki 18/10/1991 tarihli komisyon kararının iptali ile parselin 6072,00 m² yüzölçümüyle pay oranları belirtilmek suretiyle ... ve ... mirasçıları adlarına tapuya kayıt ve tesciline,
... köyü, 307 sayılı parsel hakkındaki 18/10/1991 tarihli komisyon kararının iptali ile parselin 6743,00 m² yüzölçümüyle pay oranları belirtilmek suretiyle Seydali Sarıgül mirasçıları adlarına tapuya kayıt ve tesciline, karar verilmiş, hüküm müdahil davacı ... Yönetimi vekili ile davalı Hazine temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce orman kadastrosu yapılmamıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişiler yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının davacı ... Yönetimine yükletilmesine, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 14/11/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.