MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Çekişmeli ... ili, ... ilçesi 1194, 2194 ve 2174 parsel sayılı, sırasıyla 8750 m2, 17820 m2 ve 8000 m2 yüzölçümlü taşınmazlar tarla niteliğiyle davalılar adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı Orman Yönetimi taşınmazların kesinleşen orman sınırı içinde kaldığı, öncesi itibarıyla ve halen de eylemli orman niteliğinde olduğu iddiası ile dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne, 1194 ve 2194 parsellerin tamamının; 2174 parselin fen bilirkişi krokisinde (B) işaretli 605 m2 bölümünün tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline, davalıların el atmalarının önlenmesine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi vekili tarafından reddedilen bölüme yönelik temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescil davası niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede dava tarihinden önce 1945 yılında 3116 sayılı Kanun hükümleri gereğince yapılan orman kadastrosu, 1982 yılında kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması, 1991 yılında kesinleşen 2/B madde uygulaması, 1958 yılında yapılan genel arazi kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmaya göre, temyize konu çekişmeli 2174 parsel sayılı taşınmazın (A) işaretli bölümünün kesinleşen orman sınırı dışında kaldığı, 1958 yılında tapu kaydının kadastro yolu ile oluştuğu, üzerinde 20-40 yaşlarında orman ağacı varlığından sözedilmiş ise de; dairenin geri çevirme kararı üzerine hazırlanan ek rapora eklenen, resmi belge niteliğindeki 1964 ve 1976 tarihli memleket haritalarında açık renkli orman sayılmayan alanda bulunması karşısında, ağaçların sonradan, kullanılmama, çevreden tohumlanma yolu ile oluştuğunun kabulü gerektiği, öncesi itibarıyla orman sayılmayan yerlerin sonradan ağaçlık hale gelmesinin tapulu taşınmazı kamu malı haline getirmeyeceği saptanarak, yazılı biçimde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 Sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda, davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi gereğince, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması ve davalılar aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru ise de, kanunun yanlış yorumlanması sonucu davalılardan alınamayan harcın hükmün 4. bendinde davası kabul edilen davacı Orman Yönetimine yükletilmesi doğru değildir; ancak, bu yanılgının giderilmesi hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 4. bendinin hükümden çıkarılarak, yerine “harç tayinine yer olmadığına” sözlerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle HYUY’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 14/11/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.