MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2012/337-2013/273

Davacı M.. D.. vekili Avukat S.. S..H.. tarafından, davalı A.. B.. aleyhine 05/07/2012 gününde verilen dilekçe ile hakaret yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili Avukat H..Y.. K. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kamu görevlilerinin yetkisini kullanırken kusurları sonucu kişilere zarar vermelerinden kaynaklanan ve zarar görenlerin kamu görevlileri aleyhine açtıkları tazminat talebine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken veya görevlerini yaparken kişilere zarar vermesi ilgili kamu kurumunun hizmet kusurunu oluşturur. Bu durumda sorumlu, kamu görevlisinin emrinde çalışmakta olduğu kamu kurumu olup dava o kurum aleyhine açılmalıdır. (T.C. Anayasası 40/III, 129/V, 657 Sy. K.13, HGK 2011/4-592 E., 2012/25 K.) Bu konuda yasal düzenlemeler emredici hükümler içermektedir. Diğer yandan Sorumluluk Hukukunun temel ilkeleri açısından bakıldığında da bu şekilde düzenlemenin mevzuatta yer almış olması zarar görenin zararının karşılanması yönünde önemli bir teminattır.
Eldeki dava; Alpu Devlet Hastanesi"nde görev yapan davalı doktor ile davacı hasta yakını arasında tedavi nedeniyle yapılan görüşme sırasında gerçekleşen münakaşada davalının davacıya hakaret etmesi nedeniyle manevi tazminat istemidir. Adı geçen davalı, kamu görevinin icrası sırasında yürüttüğü görev kapsamında yaptığı eylem nedeniyle dava edildiğine göre, Anayasanın 129/5 maddesi uyarınca kamu görevlisi durumundaki davalıya husumet yöneltilemez. Açıklanan nedenlerle adı geçen davalının taraf sıfatı olmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilerek tazminata hükmedilmesi doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.