Sosyal Güvenlik Kararları - Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/1766 Esas 2016/22318 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1766
Karar No: 2016/22318
Karar Tarihi: 15.12.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/1766 Esas 2016/22318 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İş Mahkemesi'nde yapılan bir davada, davacının feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesi istenmiştir. Ancak yerel mahkeme, davayı reddetmiştir. Dosya incelendikten sonra Yargıtay, raporlu olduğu dönemde başka yerde çalıştığı somut olarak kanıtlanamayan davacının sık sık rapor aldığını ve bu durumun işyerinde olumsuzluklara yol açtığını belirterek feshin geçerli nedene dayandığına karar vermiştir. Mahkemenin haklı neden değerlendirmesinin doğru olmadığı ancak sonucu itibariyle ret kararının doğru olduğu sonucuna varılmıştır. Tüm temyiz itirazları reddedilerek karar onanmış ve temyiz gideri davacıya yüklenmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu - Madde 18, Madde 20, Madde 21

9. Hukuk Dairesi 2016/1766 E. , 2016/22318 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre ve özellikle, davacının raporlu olduğu dönemde sadakat borcuna aykırı olarak başka yerde çalıştığının somut olarak kanıtlanamadığı, ancak sık sık rapor aldığı, bu durumun da işyerinde olumsuzluklara yol açtığı, feshin bu nedenle geçerli nedene dayandığı,mahkemenin haklı neden değerlendirmesinin doğru olmamakla birlikte sonucu itibariyle ret kararının doğru olduğunun anlaşılmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın bu ek gerekçeyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 15.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.