MAHKEMESİ : Zile Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2013
NUMARASI : 2013/135-2013/253

Davacı T.. A.. vekili tarafından, davalı Ş.. A.. aleyhine 26/03/2004 ve 06/12/2006 gününde verilen dilekçeler ile banka zararının tazmini istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazları yönünden;
Dava, bankaya verilen zarardan kaynaklanan alacak davasıdır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının Zile şubesindeki görevi sırasında müşterilerin hesabından zimmetine para geçirdiğini, hakkında zimmet suçundan dava açıldığını belirterek, zimmete geçirilen paranın tazmini istemli dava açmıştır.
Yine, bu dosya ile birleştirilen Zile Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2006/438 Esas, 2006/361 Karar sayılı dosyasında da; davacı tarafça, asıl davada ıslah edilen bölümde istenmesi unutulan faiz talebi için ek dava açılmıştır.
Davalı, ceza mahkemesinde zararın ödetilmesine karar verildiğini, bu davaların mükerrer ödemeye neden olacağını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Tokat Ağır Ceza Mahkemesi"nin Yargıtayca onanarak kesinleşen kararında, zimmete geçirilen miktarın sanık-davalıdan alınmasına karar verildiği gerekçesiyle davanın asıl alacak yönünden reddine, 125.129,029 TL üzerinden 05/03/2004 tarihinden itibaren hesaplanacak kısa vadeli kredilere uygulanacak faiz oranında faizinin davalıdan alınıp davacıya ödenmesine, davalı taraf lehine reddedilen miktara göre 2.761,27 TL vekalet ücreti takdiri ile bu miktarın davacı bankadan alınıp davalıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; bu dava açıldıktan sonra, yargılama devam ederken Tokat Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/29-132 Esas-Karar nolu kararında “...zimmete geçirilen 125.129,029 TL"nin sanıktan alınarak müdahil idareye verilmesine” karar verildiği, bu nedenle mahkemece de asıl alacak yönünden red kararı verildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar mahkemece red kararı verilmişse de aslında davanın konusuz kaldığı anlaşılmaktadır.
Dava tarihinde davanın açılmasına davalının sebebiyet verdiği açıktır. Şu halde davacı Banka lehine 125.129,029 TL üzerinden vekalet ücreti verilmesi gerekirken verilmemesi ve davanın açılmasına sebebiyet veren davalı lehine vekalet ücretine karar verilmesi doğru değil ve kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. Maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK."nun 438.maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının davalı lehine verilen vekalet ücretiyle ilgili 5 nolu bendinin hükümden tümden çıkartılmasına yerine “5-Davacı banka kendisini duruşmalarda vekille temsil ettirdiğinden, belirlenen asıl alacak miktarı olan 125.129,029 TL üzerinden hesaplanan 12.410,32 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” söz ve rakam dizisinin yazılmasına, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna 27/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.