Y A R G I T A Y İ L A M I



DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile Ağustos ayından kalan maaş, Eylül ayına ait 9 günlük maaş, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi, yol ve yemek ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01/06/2012-12/05/2013 tarihleri arasında aylık net 1.900,00 TL maaşla otobüs şoförü olarak, 13/05/2013-09/09/2013 tarihleri arasında da aylık net 2.250,00 TL maaş ile C Bölgesi Anadolu Yakası sorumlu yöneticisi olarak çalıştığını, 09/09/2013 tarihinde işten çıkartıldığının kendisine sözlü olarak bildirildiğini, davalı firmada maaşların bir kısmının bankadan bir kısmının elden ödendiğini, davacının bütün itirazlarına rağmen SGK"ya eksik ücret bildirimi yapıldığını, davacının hem şoför hem de yönetici olarak çalıştığı zamanlarda hafta sonu izni, bayram izni kullandırılmadığını, çalışma saatlerini her gün en az 4-5 saat aşacak şekilde çalıştığını, yönetici olduğu dönemde sabah henüz gün ağarırken işe başladığını, gece yarısını aşan saatlere kadar aralıksız ağır şartlar altında çalıştığını, davacıya yeniden şoförlüğe geçmesi ya da işten ayrılması konusunda baskı yapıldığını, davacının alacaklarının ödenmesi için Kadıköy 1. Noterliği"nden 10/09/2013 tarihli ve 10636 yevmiye sayılı ihtarname yolladığını, davacının davalı şirket tarafından haksız yere ve ihbar öneline uyulmaksızın işten çıkartıldığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, Ağustos ayından kalan maaş alacağı, Eylül ayına ait 9 günlük maaş alacağı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, yol ve yemek ücreti, hafta tatili ücreti alacağı talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 01/06/2012-09/09/2013 tarihleri arasında davalı işyerinde şoför olarak en son asgari geçim indirimi, yol ve yemek ücreti dahil 1.100,00 TL ay/net ücret ile çalıştığını, davacının ihbar öneli vermeden kendi isteği ile davalıyı mağdur ederek işten ayrıldığını, davacının iddialarının gerçeğe aykırı olduğunu, davalı iş yerinde fazla çalışma yapılmadığını, hafta tatillerinde ve genel tatillerde çalışılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin tazminat ödenmeyecek şekilde feshedildiği hususunda ispat yükü kendisinde olan davalı tarafından feshin haklı nedenle yapıldığı hususu ispatlanamadığı, feshin haksız olduğu gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne, diğer işçilik alacakları yönünden davanın kısmen kabulüne, Ağustos ayı ücret alacağı ile yol ve yemek ücreti alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde bir dönem şoför, son dönem yönetici olarak çalıştığını iddia ederek dava açmış ve bu hususu tanıklar doğrulamıştır.
Davacı dava dilekçesinde şoför olduğu dönemde ücretinin net 1.900,00TL, yönetici olduğu dönemde net 2.250,00 TL olduğunu iddia etmiştir.
Daha önce aynı işyerine ait Dairemizden incelemesi geçen tarafından İstanbul Anadolu 9. İş Mahkemesinin 2013/733 E. sayılı dosyasında açılan davada ve D.. Ş.. tarafından İstanbul Anadolu 6. İş Mahkemesinin 2013/722 E. sayılı dosyasında açılan davada, davalı işyerinde çalışan şoförlerin net 1.900,00 TL. ücretle çalıştığı kabul edilmiş ve kararlar Dairemizce onanmıştır.
Bu itibarla davacının şoför olarak çalıştığı dönem için alacakları net 1.900,00 TL. üzerinden, yöneticilik yaptığı dönemdeki hak ve alacakları net 2.250,00 TL. üzerinden hesaplanmalıdır. Ücretin yazılı şekilde belirlenmesi hatalıdır.
3-Mahkeme hükmüne dayanak bilirkişi raporunda fazla çalışma süresi haftalık 18 saat kabul edilmiş ise de, 2 numaralı bozma ilamında belirtilen dava dosyalarında şoförlerin çalışma esasları belirlenmiş, şoförlerin haftalık 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Davacının fazla çalışma süresinin şoför olduğu dönem için haftalık 3 saat üzerinden kabul edilerek, yönetici olduğu dönem için ise tanık beyanları değerlendirilerek sonuca gidilmelidir. Davacının fazla mesai alacağının yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.