MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2009/296-2012/920

Davacılar C.. L.. vd vekili Avukat Ö..A.. tarafından, davalılar M.. D.. vd aleyhine 09/06/2009 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
a) Dava, haksız fiilden kaynaklanan ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, oğullarının ölümüne sebep olan davalılardan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat talebinde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davacıların desteğinin ölümüne sebep olan davalıların, adam öldürme suçunu ağır tahrik altında işledikleri nazara alınarak, destekten yoksun kalma tazminatı tutarından % 75 oranında indirim yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2008/300 Esas sayılı dosyasında davalılar hakkında kasten öldürme suçundan dava açıldığı, yapılan yargılama sonucunda, davalıların müebbet hapis cezası ile cezalandırılmalarına, TCK 29/1 maddesi gereğince ağır tahrik nedeniyle verilen cezaların 13 yıl hapis cezasına indirilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece davacıların desteğinin haksız tahriki, zararlı sonucun meydana gelmesinde bölüşük kusur olarak kabul edilerek BK"nun 44/1. maddesi uyarınca destekten yoksun kalma tazminatı miktarından % 75 oranında indirim yapılmış ise de; tahrikin niteliği dikkate alındığında % 75 oranındaki indirim miktarı fazladır. Daha alt düzeyde indirim yapılması için kararın bozulması gerekmiştir.
b)Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu edilen olayda; davacıların ölene olan yakınlıkları ve yukarıda belirtilen ilkeler dikkate alındığında davacılar yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarları azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a,b) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte belirtilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.